Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dzisiejsza Kobieta

Andy And
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Andy And

Andy And

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Niebezpiecznie dzisiaj bawić się kobietą, 
bo w nowym wydaniu nie jest melepetą. 
Odrzuciła jarzmo męskiego prymatu, 
praw swoich dochodzi pomimo dogmatu.

 

Poprzez wieki całe uległa...milcząca, 
w sypialni jedynie gorąca…rozwiązła. 
Ulicą chodziła z opuszczoną głową. 
Kim jest dzisiaj ona? Ulicy królową!

Edytowane przez Andy And (wyświetl historię edycji)
1
Andy And

Andy And

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Radku spójrz trochę szerzej na to o czym napisałem. Jak traktowano kobietę jeszcze 100 lat temu, jakie miała prawa?Mogła grać na wszystkich instrumentach świata, ale nie miała prawa głosu żadnego. Jeszcze dzisiaj panują opinie wygłaszane na głos przez polityków na świeczniku, że najważniejszym zadaniem kobiety jest rodzenie dzieci, a mężczyźni są od zajmowania się całą resztą. Twoja kobieta 100 lat temu byłaby nikim, gdyby nie miała opieki męskiej, czy to ojca, czy męża. A dzisiaj może być kimś zupełnie sama!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Poezja:

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Konrad Koper ...i nikt nie wie, skąd przychodzi, ale wszyscy czują, gdy przechodzi przez nich.
    • Mati Dudek
      „Kołowrót czasów”

      Przez Mati Dudek · Opublikowano

      @Naram-sin W chwili, gdy epoka, w której przyszło mi żyć, zwraca się ku mnie z niechęcią — nie jak matka, lecz jak oschła macocha, której spojrzenie zimne, a dotyk twardy — nie potrafiłem, nie chciałem nawet, mówić jej językiem. Bo cóż znaczy język tejże epoki, jeśli nie maska jej własnego obłędu? Jakże pisać słowami, które same w sobie niosą ziarna tego zepsucia, które pragnę obnażyć? To tak, jakby opisywać więzienie tuszem nasyconym krwią niewinnych — zdradliwa to materia. Nie — buntowałem się w każdym zdaniu, w każdej sylabie. Nie ze złości, lecz z konieczności. Bo gdy świat nie mówi już do mnie po ludzku, ja też nie będę odpowiadał jego głosem. Nie będę wchodził w jego grę. Gdyż prawda, jeśli ma się objawić, nie może się posługiwać narzędziami kłamstwa.
    • Naram-sin
      „Kołowrót czasów”

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Po co Twój wiersz przywdział taki patetyczny kostium? Chcesz przekazać jakąś myśl, ale czytelnik nijak nie może się jej dopatrzeć pod grubą zbroją. Wyciągasz najcięższe armaty, słownictwo, które może robiło wrażenie jakieś dwieście lat temu, nie dodając nic, co zaktualizowałoby przekaz w jakikolwiek sposób: językowy, przedmiotowy, formalny. Upadek, mrok, krwawienie, ruina, żelazne jarzmo, zgasły płomień, ból, ogrom - cały ten apokaliptyczny pakiet ma tworzyć iluzję głębi, ale to tylko pozory, bo utwór nie wychodzi poza prawdy oczywiste. Aż dziw bierze, że ten wciąż niszczony świat jeszcze istnieje. Słonko na końcu - nie mam pojęcia, skąd taki kuriozalny pomysł. W utworze pełnym wszystkich odmian dekadencji nagle pojawia się słowo rodem z wierszyków dla przedszkolaków.  Jeśli jeszcze zestawi się to wszystko z kulejącym warsztatem (wiersz nie ma rytmu, rymy są kiepskie), to całość w żaden sposób się nie broni. Najlepszą rzeczą, jaką można zrobić, aby uniknąć takich błędów, jest, po pierwsze, po drugie i po trzecie, nie sięgać po tak górnolotne tematy, nie mając nic do powiedzenia na ich temat ponad to, co każdy wie z podręczników szkolnych. A po czwarte - nie naśladować wzorców poetyckich z dawnych epok, bo jest to ożywianie trupów na cmentarzu. Epoka, w której żyjemy, nasza rzeczywistość, nasze dylematy, nasz język - są o wiele bardziej warte eksploracji, bo żywe.
    • Wędrowiec.1984
      pochwała głupoty (tekst na zamówienie)

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie dziwię Ci się. Naprawdę bardzo szybko się przyzwyczaiłem. 3M-y owszem, są duże, ale Honeywelle już nie, a przy okazji fajniej wyglądają.  
    • Alicja_Wysocka
      pochwała głupoty (tekst na zamówienie)

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Wędrowiec.1984 Oj,  bo zaraz mnie przekonasz :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...