Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kobieta latem

Ewula
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ewula

Ewula

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Kobieta latem

 

 

 

Pozieleniały liście traw

Lato się w kropli rosy zatopiło

Gwiazdy zgasły, tutaj nie ma ciebie

Bym mógł wyznać tobie mą gorącą miłość

 

 

Mewa do mnie krzyknęła, przekrzykując fale

Że  idziesz do mnie brzegiem morza wolnymi krokami

Słońce kąpie swe  promienie w rozpalonych piaskach

Jantary świecą na brzegu bogactwa kolorami

 

 

Twoje stopy doganiają twój kobiecy cień

Zanurzony w mokrym piasku, wcześniej dziecięce zamki

Twoja twarz zbiera słońca promień, ten jeden, palący

Odbity od tafli bałtyckiej, białej, morskiej piany

 

 

Ty stąpasz powoli, pośród krzyku mew

Twoja  błękitna sukienka przygarnia zefir letniego, morskiego wiatru

Twoje ciche kroki wśród poszumu fal

 

 

Zostawiają smukły cień, na piasku

 

 

 

 

 

Edytowane przez Ewula (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • P.Mgieł
      jeśli to w tobie nie wrzeszczy

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      jeśli musisz się zmuszać, zapomnij. świat ma dość ludzi, którzy tłuką słowa jak zardzewiałe gwoździe w spróchniałe deski. jeśli nie budzi cię w nocy ta brudna prawda, która gryzie od środka jak szczur — daruj sobie. życie i tak cię połknie, a nawet się nie zakrztusi. pisz tylko wtedy, kiedy nie pisanie zaczyna cię dusić, jakby ktoś wbijał ci kolano prosto w gardło. a jeśli przyjdzie to naprawdę — nie pytaj, nie proś o pozwolenie, nie wyglądaj oklasków. po prostu otwórz drzwi i pozwól temu potworowi wyjść, nawet jeśli zostawi po tobie tylko pusty pokój i podłogę pełną zębów. bo inaczej będziesz tylko kolejnym głosem, którego nikt nie usłyszy, nawet ty sam.
    • DawidMotyka
      na klatę

      Przez DawidMotyka · Opublikowano

      żyj choć nie masz już sił a ciało ciąży jak stal mimo to idź nadal w przód życie swe przyj jak w bal żyj choć wydaje ci się, że nie potrafisz a inni cię tylko w problemy wpędzają pokaż jak jesteś silna jak z swego centrum życia swą moc dodają żyj choć wydaje ci się to niemożliwe zmęczenie ci doskwiera na co dzień drżące są nogi twoje i piwne rozruszaj więc ciało na trampoliny korzeń żyj choćby na przekór innym uwierz w siebie gdyż to cud i wtedy na pewno przyjdzie chwila lepsza najmocniej że kochasz życie swe jak miód żyj całym sobą całym sercem bierz wszystko na otwartą klatę nie tylko gdy czujesz się szczęśliwa poczuj jak życie rzuca cię udanie na matę trzymaj życie mocno w pięściach nie daj sobie w kaszę pluć nigdy na drobiazgi się nie rozmieniaj na zawsze w tym życiu się na nowo ucz
    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsisza to masz inne, ładne zalety i interesują mnie:)
    • Arsis
      ***

      Przez Arsis · Opublikowano

      @violetta pewnie i brakuje. a komusz jej nie brakuje...
    • Aleksandra Pietruszka
      Ból

      Przez Aleksandra Pietruszka · Opublikowano

      Ból Najgorszy ból to ten, który widzimy u bliskich Wszyscy czują jak zamykasz się w sobie i stajesz się niski Czujesz jak szpilki wbijają Ci się w serce, w oczach stają łzy A ty musisz być silny i wytrzymały jak kły Mimo wszystko kły też mogą się kruszyć Lecz trzymasz się dalej, nie toniesz, by tylko ich ruszyć Oni muszą ruszyć się z miejsca i dalej żyć, bo gdy ktoś umiera Stają w miejscu i czują jak ten ktoś ich ze sobą zabiera.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...