Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Od serca do rozumu

tomasz_zawadzki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

tomasz_zawadzki

tomasz_zawadzki

Opublikowano
Opublikowano

Czasem zostaje ktoś w pamięci,

kto przypomina nam o sobie,

wtedy się czuje, że gołębie

serce w nas rozum chce uśmiercić.

 

Bo w życiu sercem i rozumem

kierować można się nauczyć -

naraz; oddzielnie tylko głuchym

kamieniem stawać się w zadumie.

 

To co w nas bije wszyscy wiemy.

Lecz - kiedy wpada już do głowy,

podpowiadając nam - to niemy

 

głos, który nie chce się wydobyć

by odpowiedzią rozpromienić

dzielących się po drugiej stronie.

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Ciekawy sonet. Język polski jest jednak podstępny, bo kiedy piszesz "gołębie serce w nas rozum chce uśmiercić", to w sumie nie wiadomo kto kogo. Domyślam się o co Ci chodziło, ale to może być rozumiane w opaczny sposób.

 

Pozdrawiam. FK.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Najgorsze jest milczenie

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie jestem tego taka pewna, Waldku. Niektórzy nie zasługują na prawdę. Inni nie chcą prawdy. Jeszcze inni nie znieśli by prawdy, obrażają się za prawdę. Więc czasem lepiej milczeć lub ugryźć się w język Wszyscy znają przysłowie, że mowa jest srebrem, a milczenie złotem. Pozdrawiam serdecznie :)
    • jaś
      samoświadomość

      Przez jaś · Opublikowano

      @Domysły Monika :):):)
    • jaś
      Potylica wolności

      Przez jaś · Opublikowano

      Tak mi się jakoś. Może jestem głupi, ale tak mi jakoś na myśl przyszedł Włodzimierz Majakowski z tym swoim konwulsyjnym szaleństwem wiwisekcji. U Ciebie szkielet - piszczele, żuchwy a u niego ciało - mięśnie, ścięgna, kreski brwi.   Tu u Ciebie i tam u niego, jakaś pogoń materialna ale poza czasem. U Ciebie - "rozum?" U niego - "ja nie mężczyzna tylko obłok w spodniach".   Niebanalny wiersz. Z pozoru lekki a jednak głęboki i soczysty. Ukłony.
    • UtratabezStraty
      Art. 163. § 1.

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Roma , to już twój drugi wiersz inspirowany kodeksem karnym! Przynajmniej z tych, które znam. Dlatego na podstawie twojego wiersza "weź mnie", gdzie słowami "wejdź pod skórę" chyba zachęcasz to interesowania się twoją osobą, pragnę wyrazić moje zaciekawienie i zainteresowanie twoimi poetyckimi ciągotkami do kodeksu karnego. :) ;) Możesz coś na ten temat opowiedzieć albo i nie opowiedzieć. Ja w każdym razie coś napiszę o moich pierwszych kontaktach z kodeksem karnym. Ponieważ mój dziadek był kuratorem sądowym zawodowym dla nieletnich oraz kuratorem społecznym dla osób dorosłych, to w domu miał kodeks karny, który lubiłem od czasu do czasu poczytać. Miałem wtedy chyba 12 albo 13 lat. Była to końcówka PRLu, owa wersja kodeksu karnego przewidywała jeszcze karę śmierci za przestępstwa gospodarcze. I to był mój pierwszy kontakt z tego typu owocami polskiego ustawodawstwa. :) 
    • Roma
      bezślad

      Przez Roma · Opublikowano

      szuka świeżości znajduje jedynie oddźwięki i odbłyski   w głowie niesprzyjające warunki niezagrabione słowa pomysły albo przelane albo przesuszone wyobraźni dawno już nikt nie odśnieżał   zmarzniętymi resztkami ulepiła z siebie bałwana

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...