Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Spis treści

Lidia Maria Concertina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lidia Maria Concertina

Lidia Maria Concertina

Opublikowano
Opublikowano
 

Kocham nawet te puste jesienie
Zbiegłe z miejsca ... przypadku
Z moim przestarzałym sercem
Bluzcze i balustrady
Śpiewy liści pod oknem
Lampa roztapiająca się ciepłem pomarańczy
I smuga smutku unosząca się znad  filiżanki kawy w knajpce, której nigdy nie odwiedzę
A sporo jest takich miejsc.
Praktycznie cały świat.
Nie rozstajemy się ze sobą.
Ani na krok.
Lub, jak kto woli, bo jest nam razem dobrze.
On nigdzie mnie nie zaprasza.
Ja - nie mam nawet walizki, żeby gdziekolwiek wyruszyć.
Nie spieszę się.
Przemijam.
I pomijam to, co potrzebne mi tylko do czegokolwiek
Ale nie do wszystkiego.
Zabijam myśli tępym narzędziem.
Wyostrzam zmyślenia wskazówką każdej sekundy
Lubię ... nie otaczać się iluzją, ale wiedzieć, że jest w pobliżu
Bawi się w piaskownicy - klepsydrą zbrylonego czasu
Każdego życia.
Być może leżysz teraz przy kominku, obok tańcują imbiry i szampany
Przyrzekasz sobie, że na drugi raz nie będziesz podpierał ściany
Ogniem.
Napuszczam wody do wanny
I siebie ... na siebie.
Tonąc ... dryfuję.
I czytam świat jak zamkniętą księgę
Codziennie przychodzę na wieczór autorski.
Ale w miękkiej oprawie.

 
 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Ostatnie motyle

      Przez andrew · Opublikowano

      @Krzemek Gorai Super  Widzę podobnie, ale piszę.  Żona to nazywa pisaniem o dupie maryni, czyni myśli podobnie jak Ty. Trochę sobie przeczysz. Chcesz uszkodzonego motyla, czy taki wiersz nie jest nim właśnie, a jednak nie widzisz w nim piękna.  Cieszę się, że zajrzaleś. Zajdę do Ciebie.  Ogólnie wszystkie portale, tak koledzy itd. to kółka wzajemnej adoracji.  Gdyby oceny,komentarze były anonimowe, łyknęłyby odrobinę prawdy.    Pozdrawiam serdecznie Miłego popołudnia 
    • P.Mgieł
      Jeśli chcesz być szczęśliwy

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      jeśli chcesz być szczęśliwy, bo przeczytałeś, że warto – przestań. jeśli szukasz radości w kubku kawy, w cytacie na lodówce, w nowej parze butów – przestań. szczęście nie przychodzi, szczęście to bokser, co wchodzi na ring i spuszcza ci łomot w środku nocy. szczęście to moment, gdy nie masz nic, ale nie czujesz wstydu. jeśli potrzebujesz kursu, aplikacji z afirmacjami, listy „10 sposobów na lepszy dzień” – to nie to. szczęście nie ma planu. szczęście przychodzi kiedy myślisz, że wszystko spieprzyłeś, a potem widzisz kota śpiącego na słońcu i przez sekundę nie chcesz być nikim innym.
    • Leszczym
      Filozofia życia

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Berenika97 Wiesz dla mnie netowości są na tyle niepojęte, że nawet nie wiem, czy te rozmowy tutaj widnieją. Przypuszczam, że tak, ale pewności nigdy nie mam. Net to mega przesterowane jest miejsce. 
    • Berenika97
      Siatkówka nieba

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję, też mam taką nadzieję! Pozdrawiam.  @Krzemek GoraiBardzo dziękuję za wskazówki. Wiersz mógłby być dłuższy, ale czasami jak się pisze w określonych emocjach i pod presją czasu (rodzinnego) to tak czasami jest. W wersie "zamiast źrenic - szkło" - to byłaby dobra zmiana.  Człowiek na człowieczeństwo , tu raczej człowiek jest już uosobieniem człowieczeństwa, etyki, moralności i.tp. Żeromski - stary dziad? Takiej riposty nie przewidziałam. Właśnie rzuciłam okiem na regał z półkami - i tał stał Żeromski. :) Pozdrawiam. Ps. Zaproponuję włascicielowi biblioteki usunięcie tego "dziada". :)))
    • Krzemek Gorai
      Siatkówka nieba

      Przez Krzemek Gorai · Opublikowano

      @Berenika97 Może lepiej tak wiersz otworzyć. "I krążą po siatkówce nieba, zamiast źrenic – szkło, zimne jak stal".        Mocne porównanie, dobre, trafia.  I kolejna rzecz: „Tam, gdzie kończy się człowiek, zaczyna uczta padlinożerców.” – prawie mocne, lecz niestety dosyć oczywiste. Może poszukać innego obrazu niż „uczta”? I też...  ja człowieka zastąpiłbym człowieczeństwem? Chyba. Moim zdaniem byłoby to jaśniejsze. I wiersz mógłby być dłuższy.... I jeszcze starego dziada Żeromskiego zastąpiłbym Stachurą " Nie rozdziobią nas wrony ani nic... nie rozszarpią na strzępy ....." - nowa wersja - "Nie rozdziobią nas drony, ani nic... nie rozszarpią zawiści wściekłe kły....  Rusz się Europo.... bla bla bla".  Miłego wieczoru.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...