Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zegar na ścianie 

przestał odmierzać czas 

zatrzymały się wskazówki 

stoją nieruchomo 

już nie krzyczą 

idź !

pędź !

idź !

pędź !

w kącie pająk naprawia pajęczynę 

chcę złapać śniadanie 

mucha lata wokół lampy 

grzeje skrzydła jej ciepłem 

nie zna planów pająka 

kot rozgrzebuje piasek w kuwecie 

ja patrzę w okno ...

toczy się życie 

w czasoprzestrzeni czterech ścian 

Opublikowano (edytowane)

Witam - fajny opis samotności... - tylko ten zegar jakiś chory

a może da sie naprawić...

                                                                                         

                                                           Miłego ci życzę.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja też zastanowiłam się, prawie zaniepokoiłam tym zegarem.., i pomyślałam sobie, że lepiej do przekazu pasowałby mi zegar, który "ciczej / w milczeniu odmierza czas" i już nie "krzyczy" tylko szepcze "cicho, cicho..." Ale i tak, jak jest, wiersz na mnie podziałał - na uczucia i wyobraźnię. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zegar na ścianie przestał odmierzać czas czytam jako projekcje peela, dla którego może wszystko co ważne w jego życiu już wygasło. Został (w tym kontekście) pająk i mucha. Ale czy na  co dzień zwracamy na to uwagę? Pewnie nie do czasu, gdy nam zaczną doskwierać. 

 

Wiersz bardzo bardzo 

 

Pozdrawiam  

Opublikowano

@[email protected] to ja mam problem bo w barku nie gustuję. 

Dziękuję za czytanie . 

@Waldemar_Talar_Talar zegar zawsze da się naprawić , tylko po co?

Pozdrawiam . 

@duszka dziękuję za wypowiedź . Miło czytać dobre słowa . Pozdrawiam .

@joanna53 dziękuję . Pozdrawiam.

@Dag również pozdrawiam i dziękuję za czytanie i recenzję .

@Radosław dla mnie , osoby która jeszcze parę miesięcy temu nie wiedziała, że cokolwiek w życiu napisze , takie słowa są bardzo ważne . Dziękuję i pozdrawiam. 

  • 4 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...