Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) Agatko, super rymowana 'reprymenda' :) 

Dzięki za życzenia i serce, pozdrawiam! 

 

 

 

 

 

 

 

To prawda, dziękuję i również serdecznie pozdrawiam :)

 

 

 

 

 

No właśnie, pchają się drzwiami i oknami ... :)

No, jak był czas przeszły to i przyszły wypada, żeby był ... ;)

Dzięki i również pozdrawiam :)

 

 

 

 

 

;) dzięki 

 

 

 

 

@Ewa Witek @Allicja @Tomasz Kucina @Antoine W @Marek.zak1

pięknie dziękuję 

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ogólne wrażenie, bardzo pozytywne... fajny, odsłaniający peelkę obraz.

Ostatni wers w II- giej, myślę, że bardziej pasowałoby.. młoda.

Ostatnia strofka... hmm.. przekaz tak, ale wkradł się delikatny rym, czy potrzebnie.?

Całość w mgiełce.. bieli. Może przemyślisz cokolwiek... decyduj sama..:)

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) Dzięki za uwagi. Tak - 'młoda' lepiej, poprawię. 

Natomiast w ostatniej rym jest, ale w każdej poprzedniej też, choć nie tak "oczywisty" ;).

Ale nie tylko Ty masz uwagi do ostatniej, więc widać kuleje. 

Dzięki za serce i również pozdrawiam.

 

 

 

@Dag @lena2_ podziękowania :)

Opublikowano

W moim odczuciu najbardziej wymowna w tym utworze jest trzecia strofa, która jest pokłosiem miejsc gdzie mieszkał w przeszłości. Wcześniej też dajesz o tym sygnał

 

"cieszę się 

że nie jestem już młoda"

 

Samotność jawi mi się tu jako ucieczka, przed światem, przed sobą i miejscem zamieszkania. 

 

Wiara jednak trzyma PL. Nie wiem czy bym coś zmieniał, bo po co zmieniać dobre zakończenia ;) 

 

Pozdrawiam , dobrego dla Ciebie 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) Dzięki.

Chciałam tylko skorygować jedną rzecz. Człowiek który ucieka (wszystko jedno od czego, kogo) nie jest spokojny.  Tu peelka jest spokojna więc to nie ucieczka a wybór. Zresztą... by poznać siebie odrobina samotności jest konieczna :)

Również zdrówka i dobrego

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina Urzekłaś  mnie paradoksem, który utkałaś - cisza jako "przytulny koc" i jednocześnie jako więzienie. . Pytanie, które sobie zadaję:  Czy ten "lekki krok ku sobie" okazał się prawdziwą wolnością, czy tylko jej złudzeniem? Bo cisza może być gościną, ale może też zagłodzić... Jest w Twoim wierszu coś bardzo ważnego - ta potrzeba wycofania się, reset, cisza jako forma higieny duszy. Ale też ostrzeżenie. Pięknie napisane.    
    • Dusza jest niezwykle lekka, zwiewna, ciąży jedynie pod wpływem przeżyć, jak ciało pod wpływem grawitacji. Czasami waży tyle, co myśli, czuje.   Kiedy dokładasz do niej ciężkich niczym głaz doświadczeń, upada. Potem znów wstaje, lekka jak oddech.   Lecz gdy chronisz ją, dokładając lekkie pióra, podąża z cichym tchnieniem wiatru, unosi się niczym pył na wietrze, prowadzona subtelną wyobraźnią. Przecina jak słońce ciszę poranka.   Wznosząca się niczym ptak na skrzydłach marzeń, unosząc się z nurtem nadziei i pragnień. Lekka, zwiewna, niezatrzymana.
    • @FaLcorN Napisałeś coś bardzo uniwersalnego - to pytanie "czy w tej studni była woda?" jest przecież pytaniem o wszystkie nasze niezrealizowane możliwości, niewykorzystane szanse, relacje, które nie wypaliły. Ta powtarzająca się fraza działa hipnotycznie. Podobają mi się te konkretne obrazy - "płaska miarka bez boków", "klamra, klamka" dla pragnienia, "jak motyla" chciał złapać, a dostał "wiatrem w twarz". To bardzo zmysłowe, dotykalne rozczarowanie. I ta ostatnia zwrotka - gdzie pojawia się autorefleksja:  Może zabrakło mi cierpliwości, uporu? A może "za dużo sody w głowie" - czyli naiwności, nierealnych oczekiwań? To ciekawy wiersz o poszukiwaniu, rozczarowaniu i refleksji nad własnymi wyborami.
    • @Wochen Napisałeś wiersz delikatny, medytacyjny, pełen wyciszenia. Piękne jest to przejście od obserwacji zewnętrznej ("rysuję ślady", "idę po zapachu") do całkowitego zlania się z tym, co obserwowane - "swobodnie spadam , razem z nimi , jestem żółty brązowy". A potem świat przestaje być martwą materią, staje się rozmową. I ta gotowość słuchania, bez odpowiadania. Bardzo mi się podoba. :)
    • @Starzec zatory, zatory życie ma humory raz w lewo, raz w prawo wszystko leci krzywo ale zanim się zepsuje katalizator ratuje   Pozdrawiam:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...