Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@joanna53

 

Różne gusta czytelników

a i tak przeważnie w sedno

autor trafia tak jak w tarczę

gdyż mu nie jest wszystko jedno,

 

że napisze, nagryzmoli

i że pieprzy jak ten chory

wysyłając swoje wiersze

z dziupli albo z lisiej nory

 

dobry autor zna psychikę

czytających, ich reakcje

więc jak wrzuci wiersz na forum

cicho czeka na owacje.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Somalija

Witam Miłośniczkę mego wierszowania

a pochlebne zdanie jak to zwykle bywa

jest budulcem czynu, ciekawością jutra

a co najważniejsze, że jest perspektywa,

 

jeżeli nie lepiej to także nie gorzej

lecz poziom stabilny i ugruntowany

zapewnić ma płodność i zarazem poklask

kiedy wiersz jest lekki i nieprzegadany.

 

Serdecznie pozdrawiam

Opublikowano

Wodę piły raz ze stawu

Dwa spragnione bardzo konie

Gdy jednemu nagle w gardle

Stanął leszcz i to okoniem

 

Zaczął krztusić się i kichać

Na to wszystko biedny ogier

Wypluł leszcza, a ten zniknął

Lecz mu przedtem rzekł - na zdrowie!

 

Przeżył leszcz więc tę przygodę

I do dzisiaj w stawie pływa

Koń się bardzo pochorował

A leszcz cały - zdrów jak ryba

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Jeden jest jak jedna gwiazdka

A gdy chcesz mieć planetarium

Potrzebna ci będzie flaszka

Na zagrychę zaś akwarium

 

Pozdrawiam. FK.

@Jacek_K

 

Widząc co się tu wyprawia

Złapał się za głowę szczupak

I rżnąć zaczął rybę-piłę

Przy okazji zaś rżnąć głupa

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@dot.

 

Końskie zaloty, takie na sianie

Nieraz ogierom się lęgną w głowie

Lecz kiedy klacz jest wymagająca

Potrzebne do nich jest końskie zdrowie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przyznaję rację i jeszcze dodam

ja na tą sprawę przymykam oko

lecz nie, dlatego, że nie mam zdania

chcę być pegazem i chcę wysoko

 

wzlecieć ku gwiazdom z dala od słońca

bo chociaż z wosku nie będą skrzydła

lecz moje pióra nie są najlepsze

bo bardzo rzadko używam mydła

 

znalazłem sobie dosyć skuteczny

sposób na mycie włosów i ciała

kiedy deszcz pada wychodzę z domu

i w strugach deszczu ma postać cała

 

nasiąka wodą a ja jak kundel

otrząsam z siebie jego nadmiary

stosując rodzaj takiej kąpieli

przywracam zwyczaj, zwyczaj prastary.

 

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - cieszy mnie owa 6 - dzięki -                                                                     Pzdr. @huzarc - dzięki -
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ Zgadza się, lecz takiej kontrolowanej złości, gdyż nie warto burzyć swój wewnętrzny spokój.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @viola arvensis Egzystujemy w świecie złamanych serc. Przydałby się warsztat naprawczy, gdzie plastry miodowej miłości zabliźniałyby takie rany. Viola, każdy człowiek to osobny świat i aby takie dwa światy - kobieta i mężczyzna- mogły razem funkcjonować w trwałym i długim związku, potrzeba jest nie tylko miłość, lecz obopólne zrozumienie, które powinno się razem wypracowywać.  Pozdrawiam Cie serdecznie. 
    • Kiedy miałam kilka lat, ogłoszono stan wojenny. Wysłuchaliśmy komunikatu przez radio, które zwykle było puszczane nad ranem. Choć jeszcze było ciemno, mogliśmy wykorzystać nagle dany nam czas na koziołki i inne radosne wygłupy. Cieszyłam się, że zostanę w domu, ale nagłą sielankę przerwała mama, wyjaśniając, że to znaczy, iż mogą nadjechać czołgi. Odtąd, od tego dnia i tej godziny, czołgi mogły wynurzyć się w każdej chwili, zwłaszcza że nie tak daleko od nas znajdowała się jednostka wojskowa. Mijaliśmy się czasem z nimi w drodze do lasu, gdy wyjeżdżały na poligony, zza mijanych murów, wracając z zakupów. W święta odwiedzaliśmy je, nieruchome, ustawione jeden obok drugiego, niosąc w sercach kolorowe chryzantemy. Tym razem tylko opuściły swoje pudełka i jak nakręcane zabawki wyjechały w strajkujących, przeciw bliżej nieznanemu wrogowi, który czai się tuż, tuż.    Gdy zniknęła koleżanka z klasy, uciekała przed czołgami. To właśnie one z bliżej niezrozumiałych mi powodów nakazały opuścić dom małej dziewczynce o dwóch warkoczykach zawiązanych na kokardki, zupełnie takiej samej jak ja. Dopiero co bawiłyśmy się u mnie w domu i na umówiony sygnał udawałyśmy przerażenie, zaglądając przez przedpokój w puste oczodoły straszliwej maski Króla Olch. Eksponat już rangi historycznej, zaprojektowany przez pana Zitzmana. Skądinąd ręce, które ją wykonały, były przedłużeniem nierealności wszelkich alternatywnych zakończeń, jakie niesie z sobą teatr. Na domiar złego, zamieszkałam przy drodze oznaczonej w planach jako droga ewakuacyjna dla czołgów. Przeciw możliwemu niebezpieczeństwu posadzono szpaler drzew. Okna wybudowano wyłącznie w ścianach sąsiednich od tych, których usytuowanie mogłoby zdradzić, iż ktoś chciałby usłyszeć lub potajemnie zobaczyć wyjeżdżający na misję czołg.   Schowaliśmy się tam, drzewa wybujały do góry, szansa na niezauważenie nas, wysoce wzrosła. Życie jednego człowieka, cóż znaczy w żarcie historii.      
    • Zapachniało Asnykiem... Kiedyś mi się zdarzyło takie nawiązanie do jego wiersza "Między nami nic nie było": A tu mam jeszcze "wersję dla leniwych" :)   A Twój wiers bardzo ładny. Trochę w nim Asnyka, ale bardzo dużo Violi :)   Pozdrawiam serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...