Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mrożona herbata


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

     graphics CC0

[krótki zabawny tekst pod herbatniki]

 

ach ta – Ariva Ice Tea
herbatka – knajpka – mastif
piliśmy ją zmrożoną
w cafe:
Czochrane Łono”

 

wśród tapet łososiowych
z domieszką bladych różów
stał stolik zakręcony

jak lśniący złotem puzon

 

ty byłaś ma Ilona
na plażach czułych lata
i tylko ta
herbata
kusiła – zamrożona

 

mówiłaś na mnie gapa
splecione drżały dłonie
a w głowie
wiersze
Staffa
i rymów dwa wagony

 

ciut lepka ale piękna
zatuszowane rzęsy
tam w knajpce była wnęka

markiza – z moich wierszy

 

pies czuwał przy stoliku
drapałaś go za uchem
telefon zagrał nutkę
pod skórą psiego chipu

 

a ty się uśmiechałaś
wołałaś:
więcej wina!
cedziłaś: ta herbata
to chyba – jakaś kpina?

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Coś w tym jest Vallerie, albo księżniczki albo z wirusem, dziś sterylność to konieczność! To starszy tekst, wtedy to nawet jeszcze księżna Sussexu była panną ;) Nie no, na serio -->  fikcja literacka;)

Winna? ;)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No już od samego początku staram się rozcieńczyć twoje pragnienie, tytułową mrożoną herbatką, lecz na ciebie to działa askutecznie ;) Rozchmurzmy się, skomentuj lepiej wiersz Valerio, dziś subtelna treść i forma, jak to przy sobocie ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po cytrynie czuję się jak ósmy pasażer Nostromo ;P Dzięki ;)

Trochę zbyt plastyczny, wolę zadziorne i intelektualne klimaty, a lato piękna pora, jesień też ma swoje wrażliwości, jakie sumienne wiersze piszecie przybrane w liście i kolory, fajna rzecz ;) Jesień ma zawsze branie u poetów. Klasyka poezji jest jesienna. 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@valeria Ceń klasykę. Masz tu sonet na dobranoc. 

 

Tomasz Kucina

Sonet –
Akropolis

na moich oczach
Akropol czas wskrzesza 
z rzeźb –
Iktinosa i Kallikratesa

 

vita brevis, ars longa… [śmiga – grecka strzała]
życie jest krótkie [sztuka długotrwała]
me oko nie patrz w marne kosztowności
odczyń sens w sztuce – w greckiej Muz tkliwości

 

w czasach Hellady – wymyślono kanon
tu formę rzeźby określono liczbą
była symetria – rytm – harmonii – piano
czczono proporcję – z zasadą klasyczną

 

dwadzieścia pięć wieków – lecz ciągle tu popyt
na starożytnych Greków monumenty
jest – Wenus z Milo – i rzeźby Fidiasza

 

przy Partenonu tryglifie – metopy
tam – dziarski heros na koniu zaklęty
greckie fasony buńczucznie – ro
zprasza

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...