Dzisiaj napiszę wiersz

[23.]

Dzisiaj ubiorę w słowa
najpiękniejszą istotę życia
Ta ulotność jej uniesień 
jej głos lekki jak podmuch
wskazujący przeszłość.

 

Odważę się oddać wszystko
czego pragnęło wnętrze
Napiszę bajkę cudowną
jak cisza dla utraty sił
która otula powieki. 

 

Największe szczęście będzie
zaledwie zdarzeniem
pierwszą podróżą do snu
O wieczornym fuego
napiszę dziś wiersz. 

 

Na płonących powiekach od łez
namaluję granat kosmosu
Choć zaledwie gwiazdeczką
jest jedyną w centrum
to ona wskazała mi drogę.

 

Wiersz o miłości napiszę
kwiecisty jak bezchmurne niebo
i będziesz mnie słyszeć w melodii
zamiast ciszy nad smutkiem
gdy wszystko spłonęło.

Edytowane 6 Października 2020 przez Nieznajomy Niewidzialny (wyświetl historię edycji)

[_M_arianna_W_]

@Nieznajomy Niewidzialny

 

Wiersz jest bez dedykacji,

więc przyznaję,

że w istocie rzeczy delikatny,

a peelka powinna czuć się pocieszona.

W treści kryją się jakieś wielkie obietnice. 

Może i bajka? 

Autor wprawnie rysuje słowami. 

Marzenia należy mieć. 

Oby się peelce i autorowi spełniły. 

 

Zupełnie postronny czytelnik. 

 

Edytowane 6 Października 2020 przez Marianna- (wyświetl historię edycji)

[23.]

Dziękuję @opal, @Marianna-. Wiersz bajka, ale w każdej bajce jest coś prawdziwego ;) Miłego dnia!