Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@duszka

Często piszę, aby pisać

i w ten sposób ślad swój znaczę

bo choć ja nie jestem wroną

często słowem w wierszu kraczę.

 

Co wykraczę to wykraczę

język wroni ja rozumie

więc się staram tak jak mogę

bo po ludzku krakać umie.

 

Pewnie większość nie załapie

bo któż uczył się krakania

ja z pewnością, bowiem gniazdo

było w miejscu zamieszkania.

 

Ściślej obok mego domu

na topoli, w jej koronie

wrona do mnie wciąż krakała

kiedy stałem na balkonie.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Jeśli chodzi o krakanie

wronie, proszę pana, 

to przez chwilę w to krakanie

byłam nawet zasłuchana. 

 

Co to wrona opowiada, 

siedząc sobie gdzieś

na drzewie; skrzeczy, chrypi i chichocze

naśladując kogoś - nie wiem. 

 

W każdym razie różne dźwięki

- może jakaś tresowana - 

wydawała zwykła wrona...

(Przez chwilę ją odsłuchałam)

 

 

 

 

Edytowane przez Marianna- (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marianna-

Powiem jedno kra-kra znaczy,

że znajduje się w rozpaczy

a rozpacza, bo jej stary

inną wronę gdzieś w szuwary

 

zagoniwszy chce zakrakać

by ze szczęścia chciała skakać

ot chociażby tak jak sroki

a więc chwycił ją za boki.

 

Wiem, że to perfidna zdrada

i że skarżyć nie wypada

opisywać też nieładnie

jak się wronie cnotę kradnie

 

a tam w gnieździe pani wrona

pióra rwie już u ogona

i przeklina i złorzeczy

taka to już kolej rzeczy.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Somalija

Zaś ja z kolei jedno i drugie

gdy dni są krótkie a noce długie

zbijać w dzień bąki sama radocha

a ciemną nocą to, co się kocha

 

miłością wierną odwzajemnioną

kiedy na niebie gwiazdeczki płoną

lać do kielicha albo do szklany

i szeptać moja lub mój kochany

 

wezmę cię całą po samo denko

moja kochana cudna panienko

albo cię będę sączyć likierze

mój ukochany, mój kawalerze.

 

Serdecznie pozdrawiam.

 

Opublikowano

@Somalija

Lecz kiedy można wolę w duecie

kiedy flaszeczka tuż przy kobiecie

stoi otwarta już bez kapselka

to mnie nachodzi ochota wielka

 

i chciałbym wtedy te oba cuda

choćby prze chwilę pomiędzy uda

włożyć, przytrzymać i skonsumować

lecz czy się uda zrealizować

 

zbyt wiele musi zaistnieć zgód

by, chociaż jedna wśród moich ud

spełniła moje niecne zachcianki

już prędzej włożę język do szklanki

 

żeby ochłodzić rozgrzane żądze

i to najszybciej, bo jak nie zdążę

prysną marzenia i zachciewajki

a mnie przeniosą do innej bajki.

 

Pozdrawiam serdecznie

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Taki mam już styl pisania

by traktować na wesoło

życie choćby było szare

a w kieszeniach zawsze goło.

 

Nie przejmować się tym zbytnio

wyczekując lepszej pory

piszę sobie rymowanki

lub jak wolisz to utwory.

 

W każdym jakaś cząstka prawdy

szuka siły do przebycia

lecz nie zawsze się jej uda

a szczególnie, gdy jest tycia.

 

Pozdrawiam

 

Opublikowano

@Oxyvia

Jakoś jeszcze nie brak weny

i pisanie mnie nie nudzi

tyle tylko, że małżonka

me zapędy często studzi

 

i wymyśla mi zajęcia

zrób zakupy, wynieś śmieci

a to takie małostkowe

wszak wiadomo, że poeci

 

lubią bujać z głową w chmurach

razem z weną, na pegazie

więc domowe obowiązki

dziś nie dla mnie, bo na razie

 

moje myśli roztrzepane

w strofy wersów grawitują

więc domowe obowiązki

inni za mnie wykonują.

 

Serdecznie pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...