Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Sylwester_Lasota @Sylwester_Lasota Bardzo dziękuję za lubienie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marianna- Dziękuję za obecność i zostawiony ślad

@beta_b Ja tam nie wiem, jak to się kończy - niech każdy sobie zaśpiewa na swoją nutę...

 A co do końcowego rymu... Hmmm Rzeczywiście, masz rację! Nie zauważyłam, że rozłazi Misię tu zestrój akcentowy (czyli - mam rozstrój akcentowy ) Muszę nad tym pomyśleć, dziękuję za Twoją konstruktywną uwagę  Pozdrawiam serdecznie, Monika

 

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano

@Maria_M

Bardzo dziękuję, Mario, że zajrzałaś do tego zakopanego wierszydełka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tylko wyjaśnię, że w zamierzeniu tam miał być rym (przynajmniej ja go słyszę - chociaż, jak  Ktoś mi kiedyś powiedział, ślepawam na rymy, więc jest wysoce prawdpodobne, że nic tam nie ma):

 

pachną [pāchną] - czy on [czy ōn]

 

Ale ten akcent... Na razie nic jeszcze nie wymyśliłam

Na pewno jest do poprawki.

Jeszcze raz Ci dziękuję i ślę ciepłe pozdrowienia na tę szczególną niedzielę

Opublikowano

@Maria_M

Mario, bardzo dziękuję Ci za czas poświęcony na naprawę tej nieszczęsnej końcówki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 
Jeśli chodzi o inwersję, to i ja czuję do niej na ogół awersję, ale akurat tu zależało mi na powtarzaniu, jakby w natrętnym transie, słów "refrenu",  docierającego do BLki wraz z równie natrętnym, duszącym zapachem czeremchy.

 

A jeśli chodzi o ten ostatni wers... 


Twoje propozycje są świetne, jest rytm i rym, ale, jeśli się nie obrazisz, poszukując, pójdę w trochę inną stronę. 


Zależało mi na końcówce, odzwierciedlającej emocjonalną szarpaninę, niepewność BLki/PLki i na pozostawieniu niedomowienia dla czytającego.

 

Coś tam zmieniłam, ale... Jeszcze myślę


Serdeczności, miłego wieczoru

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena pamiętam ten wiersz, siedzialam na balkonie, czytałam  i płakałam, bo wszystko wróciło...   Dobrze, ze znów sie tu znalazł, dziś w ten szczególny dzień.   To wyjątkowy wiersz.    Ukochuję Cię całym swym duchem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • @bazyl_prost A bo i tego jeszcze nie wiem, bo nie wiem, czy przestało już ścigać. Bo nie mówią takich rzeczy. Wszystko tajne przez poufne, choć lata we wszystkich kierunkach :)) To naprawdę zabawne. 
    • Spojrzawszy na tytuł, pomyślałam sobie - eeee... Jakoś tak mi zapachniało typowym grafomańskim patosem, ale na szczęście sam wiersz mnie bardzo pozytywnie zaskoczył. Oczywiście, że jesień boli, bo przypomina o tym, o czym chcielibyśmy zapomnieć. Obraz słońca w drugiej cząstce jest niezwykle plastyczny, impresyjny, świetnie oddaje mglistość obrazu, rozproszenie, nieostrość... No i wreszcie docieramy do znakomitej trzeciej strofki, bardzo bogatej w odniesienia. Podpalony latawiec rzeczywiście symbolizuje kres niewinności. Zważywszy na ciężkie, pełne strachu i rozpaczy czasy, w jakich żyjemy, ta symbolika wykracza daleko poza nieświadomie okrutną dziecięcą zabawę. Tym latawcem jest cały świat, którym przerażająco bawi się ludzkość, a dzieciństwo dawno przestało kojarzyć się z czymś jasnym, dobrym i bezpiecznym. W co bawią się na przykład dzieci, które w swoim życiu doświadczyły wszystkich okropieństw wojny? Jesień ze swoim "memento" jest bardzo uważną, przenikliwą i bezwzględną obserwatorką i towarzyszką, która ogniskuje w sobie wszystkie rodzaje bólu (w ten sposób początek z końcem wiersza bardzo zręcznie się łączą, śreżoga umieszczona pomiędzy nimi staje się wybitnie złowieszcza, niepokojąca).  
    • @wierszyki Kiedyś znajomy ocalił od ścięcia aleję wierzb, wkładając do dziupli Maryjki. Samozwańczy drwale rezygnowali z planu likwidacji obrośnietej wierzbami drogi. Maryjki nadal w wierzbach tych mieszkają.  @Robert Witold Gorzkowski peronifikuję gipsową figurkę, ale czemu nie? @Annna2 Maryja i Mateńka mają miękkość w sobie.  @huzarc dziękuję jesiennie.    Mówię poważnie, żeby poszukać ma grobach wyblakłe Maryjki, koloru im dodać.  Ściskam, dodając tekściki. Bb @violetta niestety, nie rozumiem komentarza Violu. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...