Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Piękny wiersz i piękna ilustracja. :)

Bardzo lubię połyskujące w łupinach kasztany, lubię też nadal ich szukać w trawie, pod drzewami; ale jednocześnie są dla mnie zapowiedzią nadchodzących chłodów i smutku jesiennej szarugi...

 

Nie przyszłoby mi do głowy porównywać jesiennego szumu drzew do szumu morza... :)

Słowo "orientu" powinno chyba jednak być napisane wielką literą.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Kasztany jako "jesienne perły"... To piękne!  I rzeczywiście dla dzieci "na wagę złota" conajmniej :) Potrzebowałam chwili, żeby sie domyślec, bo nie zauważyłam zdjęcia, ale lubię takie odkrywanie :) Pozdrawiam.

Opublikowano

@WarszawiAnka  Poprawione, (jak zwykle dziękuję :)). Porównanie wzięło się głównie z tego, że Zatoka Perska jest ściśle związana z perłami (zdaniem Wikipedii odpowiada za 7/8 światowych połowów).

@duszka Nie ograniczajmy się tylko do korali jarzębiny, są też inne skarby ;)

@Marianna- Jeszcze trochę jest ich na drzewach, więc życzę niejednego takiego spaceru w tym roku :)

Pozdrawiam

Opublikowano

@Natuskaa Bynajmniej :) Pisząc miałem na myśli doświadczenie z dzieciństwa zbierania olbrzymiej ilości kasztanów tylko po to by zamknąć je w pudełku (robienie tych figurek nie bawi tak bardzo jak samo zbieranie). Potem te kasztany wysychały i pleśniały. Moim zdaniem to co decyduje o popularności kasztanów, to ich dotyk kiedy są jeszcze świeże- gładkie, trochę wilgotne, trochę drewniane... Powiedzenie, że to talizman to według mnie lekka nadinterpretacja. Po prostu jeden/góra dwa kasztany to ilość wystarczająca, a kieszeń (czyli miejsce łatwo dostępne ręką) to miejsce właściwe do ich przechowywania :)

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Dziękuję Bereniko za piękny komentarz:):)
    • Po środku mroku świeca się tli Z tła ku niej lgną kirowe ikary - ćmy W mdłą ciszę wdarł się ledwo słyszalny trzask Życie znów staje się żartem bez puenty A po kruchym ikarze z wolna opada pył   Wspomnienie i dym, a on spełniony Unosi się w górę, jest taki wolny - Już nic nie czuje. Co za ironia Dla obserwatora, tak przykra Może się wydać ta jego dola   Lecz czym jest różny człowiek od ćmy Wciąż szuka czegoś co go wyniszczy - Czegokolwiek, co będzie mu ogniem Jego świadomość jest obserwatorem On pragnie się wyrwać, uwięziony w sobie Biega za szczęściem, jak liść za wiatrem A każde spokojne spełnienie, zamienia w drżenie   Potem zostaję dym, który rozrzedza płynący czas. Ucieka on słowom w pozornie głębokich opisach. Mimo to staramy się mówić o tych niewidocznych nam szczytach gór Gór, he, he - chyba szaleństwa   My od początku do końca tak samo ciekawi Mówimy gładko o tym czego nie znamy A jednak dziwny posmak zostaje w krtani Gorzki posmak wiedzy że nic nie wiemy Przykrywamy typowym ludzkim wybiegiem, ucieczki w poszukiwanie   Jak dla ślepego syzyfa, w naszej otchłani Pozostaje nam tylko zarys kamienia Zesłanie od bogów Lub od siebie samych Szukamy ognia Potykając się znów o własne nogi Z pustką i cieniem za towarzyszy I przytłaczającym ciężarem ciszy   Błogosławieni niech będą szaleńcy Których natura - kpić z własnej natury Bo choć idą tą samą drogą Dla nich zdaje się być jasną i błogą W świetle ucieczki od świadomości Idą spokojnie, spotkać swój koniec Nie szukając w tym najmniejszej stałości W swoim stanie, zrównują się z dymem Przecież ich ruchów też nikt nie pojmie Ich świat jest czymś innym niż zbiorem liter i ciszy   Reszta zaś tych nieszalonych Brodzących w pustej słów brei, Zamknięta w otwartych klatkach, Które z czasem nazywa się 'prawda'   Kurtyna nocy już dawno opadła Mgła, wodą na ziemi osiadła Obserwujący ćmy zasnął A nasza świeca, wreszcie zgasła
    • @FaLcorN Myślę, że nie tylko Ty zadajesz sobie wspomniane w wierszu pytania. :)
    • @Waldemar_Talar_Talar Zatem smacznego :) pozdrawiam
    • @infelia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie nie. Już mam napisany od dawna teraz będę pracować nad nowymi.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...