Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Waldemar_Talar_Talar "Cisza - niekiedy tylko pająk siatką wzruszy,
                                         lub przed oknem topolę wietrzyk pomuskuje;
                                         och! Jak lekko oddychać, słodko marzyć duszy-
                                          tu mi gwar, tu mi śmiech myśli me krępuje." - Cyprian Kami Norwid.
 

Słyszysz ciszę? Pozdrawiam.

Edytowane przez [email protected] (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witaj Grzegorzu - miło ćmię widzieć  -  fajnie że czytasz.

                                                                                                    Pozd.

                                                                                                

@duszka  - ależ proszę bardzo - cieszy mnie że się  podoba.

                                                                                               Radości zycze.

 

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

Podpatrzyłem kiedyś ciszę

wczesnym rankiem w stogu siana

szykowała się do wyjścia

jakaś taka rozmemłana.

 

Choć na głowie miała czepek

bez skarpetek w starych laczkach

szykowała się do skoku

bowiem tam w pobliskich krzaczkach

 

wiła się srebrzysta rzeczka

raj dla duszy i dla ciała

tam to właśnie owa cisza

ranną kąpiel będzie brała

 

porzuciła zwiewny szlafrok

oślepiła mnie nagością

więc wylazłem z mej kryjówki

chcąc powitać ją z radością

 

cisza, kiedy zobaczyła,

że podgląda ją mężczyzna

zawstydzona wykrzyczała

- co, ciekawi cię golizna?

 

 

Pozdrawiam

;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuje za czytanie -  

                                       Pozd.

@Andrzej_Wojnowski  -  miło że byłeś i zostawiłeś fajny utwór.

Nie wiedziałem że jest festiwal turystycznej pieśni.

Tym bardziej dziękuje Andrzeju.

                                                       Pozd.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wytrwale żyjąc zawzięcie umieram śmierć zaprasza na herbatę życie częstuje ciastkiem słodkości niesmaczne raz się już zatrułem chcę pić gorące napoje ona w długą suknię ubrana ono bez szaty żadnej jedno się uśmiecha drugie wstydem płacze walczą o mnie kobiety dwie nie chcę żadnej zjadam ciastko dopijam herbatę opuszczam herbaciarnie
    • @Annna2 Aniu. już wszystko co chciałbym powiedzieć jest w Twoim utworze i komentarzach. Dodam więc tylko, że   wizja dziedzictwa jest tu antymaterialna: prawdziwą spuścizną nie jest "Kamień" (Partenon, mury), lecz "dobro i słońce" – to, co niematerialne i czyste.     I Twój  filozoficzny lęk : obawą, że pomimo całej heroicznej walki, ostatecznym zwycięzcą może okazać się nie chaos, lecz "obojętności ogrom oręży". To wezwanie do czujności w obliczu apatii.   Obawiam się najgorszego. Przestrach z prostych słów, że lipiej to już było.   I ta przeklęta Unia ! Która z uporem idioty topi nas w degeneracji i degrengoladzie. Niech ją diabli porwą.   Piękny cykl Aniu stworzyłaś !
    • poezja  poezja pochłania  czasami zastanawiałem się  czy istnieję poza nią  czy ja jestem w niej  czy ona we mnie  takie tam  rozmyślania twórcy    tak było do wczoraj    bo  bo zaczęło mnie  zachwycać malarstwo  namalowałem  na sztywnej dykcie obraz  wspaniały    podoba mi się bardzo    obawiałem się  pokazać żonie  bo co myśli o moim pisaniu  nie nadaje się na forum    tutaj mnie zaskoczyła  stwierdziła że obraz super    nie tyłko można zawiesić  na nim wzrok  znakomicie nadaje się  jako podstawka pod garnek  do zasłonięcia dziury w oknie  i farba solidna  nie jak te w muzeach    zupa się wylała  przetarła i nic  jest jak był    spytała czy to dla niej  trochę ze smutkiem  ale pożegnałem się z dziełem  niech jej dobrze służy  namaluję nowy    cieszę się wreszcie znalazłem u niej  zrozumienie dla mojej sztuki    10.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @degatoja Ciekawie oddajesz tę melancholijną samotność twórcy, który obserwuje życie z boku. Ten obraz Stańczyka wśród tańczących ludzi to mocny symbol — błazen, który jako jedyny widzi prawdę, ale nikt go nie słucha. Goździkowa kawa i demony ze smyczy — świetne obrazy!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...