Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cokolwiek by się stało
proszę o wybaczenie
o minutę wspomnienia

wiedz,
że jesteś wszystkim
co kiedykolwiek miałam
najlepszego
najpiękniejszego
każdą życia chwilą

chciałabym dać Ci najwięcej
jedynie zeszyt
pełen uczucia naszego
pozostawiam

każdą myśl
każde spojrzenie
dotyk

wszystko co po mnie zostanie
weź proszę
na pożegnanie

wróć do tych kartek...

Opublikowano

więc:

1. przecież mowa o podmiocie lirycznym jeśli już kogoś ma boleć - a jeśli ma boleć - to ciekaw jestem co...
2. juz wyrzucam moją wizję tekstu
3. jeszcze raz: to nie propozycja! - to wizja tekstu w moim świecie emocji
4. "zgadzam się z Kaliną, każdy ma swój punkt widzenia i nie każdy pod wpływem innych się zmienia" - Stanisławo - ja nigdy nie próbowałem i nie będę próbował nikogo zmieniać...
5. czy każdy może mieć jeszcze swoje zdanie na tym świecie?
6. przepraszam Autorkę, to ostatni raz...

/ktotam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ale 2 'komentarze' wyżej mnie przekonały....

bo widzi Pani: ja jestem tylko męską efemerydą, która pojawia się i znika...
czasami tylko przebywam....
tutaj przebywałem - pod wpływem stworzonka literackiego autorki namalowałem takie odbicie tego wiersza w tafli mojej chwili... mojej cząstki postrzegania...



so.....
oh, well

whatever
nevermind...

/ktotam znikający

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...