Coeurs lointains de vierges

[Solomon$]

 Coeurs lointains de vierges

 

Ten wiersz jest jak fotografie wszystkich moich włosów.
Jak w drzewach leśnej polany drewniane ramie.
Kantaty małe kropel deszczu wam przyniosę. 
Jak promień słońca naprężona nić.
Archaiczne staroświeckie granie.
Jak wyblakłe echa ciszy

Ciągną za struny mojej duszy, 
Ręce panien.

Przez widmo wsi odbicie słowiańskiej prowincji.
Wirują folwarku słomiane ozdoby. 

Wszyscy uchodzą w coraz cichszy taniec.

Wieńce chowają się w zieloną trawę.

Dla niepoznaki krzyczy błazen.

Zapija smutki dnia zarazem.

 

Ciągną za struny mojej duszy,

Ręce panien.

Ciągną za struny mojej duszy,

Ręce panien.

 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli miliony. Fajnie brzmi ostatnia zwrotka, 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba się.

                                   Pozd.