liryka trzciną żłobiona w wilgotnej glinie

[MIROSŁAW C.]

 

czyste powietrze absolutu

w myśli

w mowie i sercu

 

chłód 

pozostawionych wspomnień 

 

budzi mnie o brzasku 

pejzaż 

słońcem malowany

zroszony łzą wzruszenia

 

eden utracony

[Gość]

Ale czadowo z tą łzą wzruszenia (pomijam fakt, że samej jednej trudno zrosić), tak też pomijając czyste powietrze skojarzenia z wódką Absolut, absolutnie odlotowy :))

Absolut przede wszystkim kojarzy mi się z doskonałością, zatrzymuje bo utrata edenu jest mi bliska (może to punkt wyjścia?)

Pozdrawiam.

[tetu]

Osobiście tę łzę wzruszenia spróbowałabym zastąpić czymś innym, inaczej to nazwać. Za to tytuł bardzo mi się podoba. Przejście z pierwszej cząstki do drugiej też super. Ogólnie na tak. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lich_o spragnione absolutu:) No i spoko:P 

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Eee tam spragniony, może odrobinkę :)))) są zwolennicy i przeciwnicy metafor dopełniaczowych, jeśli działa na wyobraźnię to należę do pierwszej kategorii, tu cały elaborat o tem 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam :)))

[MIROSŁAW C.]

@MIROSŁAW C. Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania. 

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja nie o tem* :) 

Nie mam nic przeciwko dopełniaczowym metaforom, pod warunkiem, że są świeże, ta jest mocno zużyta. Pozdrawiam Licho;)