Kobiety mojego życia

[Daniel]

Straciłem kobietę –

Wartości istotę.

Nie wiem, czy sama odeszła,

czy jej pozwoliłem.

Nie wiem, dokąd poszła

i nie znam jej śladów.

Tropię ją od dawna,

a może wcale jej nie znam?

 

Spotkałem kobietę,

Samotną, choć ze mną.

Oboje samotni

żyjemy ze sobą.

Jest sama, jedyna

i każe mi szukać

Tej, którą straciłem.

 

Poznałem następną,

Śmiertelnie poważną.

Jest bramą tajemnic,

zbyt straszną, niepewną…

Lecz pociągającą.

Może za furtą

skrywa tę Pierwszą?

 

Choć myślę bez przerwy

o pierwszej miłości,

pragnę w zwątpieniu

kosztować Nicości.

Ta nie istnieje,

Pierwszej nie znajdę,

Śmiertelnej się boję,
z Samotną zostanę,

z pijawką ssącą radość

i nadzieję.

[Marianne_]

@Daniel @Daniel @Daniel

 

Zgubiłem się z trzecią, 

lecz ujrzałem czwartą

w tłumie; ta spojrzenia

mego była wartą...

 

Następna musnęła, 

niczym anioł mdławy, 

gdy sączyłem z wolna

szklankę latte kawy.

 

Ta piąta - w bikini - 

leżała na plaży, 

a widok był taki, 

o jakim się marzy. 

 

I choć mógłbym sobie

flirtować bez końca, 

odpłynąłem z szóstą. 

... O, zachodzie słońca!

 

 

 

 

 

Edytowane 24 Sierpnia 2020 przez >Marianna< (wyświetl historię edycji)

[Daniel]

@>Marianna< @>Marianna<@>Marianna<

To nie jest wiersz o kobietach, przynajmniej taki miałem zamiar ;) 

[w kropki bordo]

@Daniel to o czym jest ten wiersz, jeśli nie o kobietach?

[Daniel]

@w kropki bordo  pisząc myślałem o poczuciu Wartości, które gdy się zgubi, to zostaje się z Samotnością; ta z kolei prowadzi do pragnienia Śmierci, która pociąga i odstrasza, dlatego myśli się o Nicości, ale jest niemożliwa. Dlatego zostaje czekać w samotności na powrót wartości.

 

To się chyba nazywa personifikacja, ale nie wiem, nie znam się... 

[w kropki bordo]

@Daniel Czyli kiedy piszesz w tytule "Kobiety mojego życia" a potem... straciłem kobietę... spotkałem kobietę.... poznałem następną...to traktujesz kobietę jak personifikację Wartości i Samotności...? Nie ściemniaj!

[Daniel]

@w kropki bordo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie traktuję kobiety jak personifikacji, ale nadałem tym pojęciom cechy ludzkie. 

 

Kogo? Siebie? 

[w kropki bordo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tym pojęciom...? ,Czyli Komu Czemu.... Kobietom? 

[Daniel]

Kobietom? A jak wygląda personifikacja kobiety? Nie wiedziałem, że to możliwe... 

[Johny]

@Daniel

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest miłość.

 

Ta pani to samotność.

 

Ta dama to śmierć

 

Lepiej niż poprzednio, bo zostawia pole do interpretacji. 

[Daniel]

@Johny Dziękuję, przemyślałem Twoją poprzednią radę, serio. 

[Johny]

@Daniel Z tymi radami to uważaj kogo słuchasz :). Po pierwsze żadnym ekspertem nie jestem. A po drugie ja lubię sobie posiedzieć troszkę dłużej nad tekstem. Lubię gdy ma ukryte dno. Dzięki temu mam więcej przyjemności jak mogę sobie przetrawić dane dziełko i znaleźć w nim coś fajnego.

 

Tyle że poprzedni utwór nagrałeś na youtube. Więc może chcesz być popularny. A pisanie w sposób bardziej zawoalowany jest drogą dokładnie w przeciwnym kierunku.

 

Popatrz na wiersze @w kropki bordo Według mnie są super. Potrafi zwykłe ludzkie doświadczenie przekuć w symbol przekazujący szersze prawdy o rzeczywistości. Mają tylko jedną "wadę". Nigdy nie mówią wprost i trzeba poświęcić czas by je zrozumieć. Na tym portalu w jeden dzień ludzie publikują z 20 wierszy. I nikt nie ma czasu by czytać. Nie pamiętam czy któryś wiersz kropki zdobył 10 serduszek.

 

Ale spoko jak myślisz nad tym jak dalej się rozwijać to pewnie wybierzesz dla siebie jakąś drogę :). Powodzenia.

[Marianne_]

@w kropki bordo

 

@Daniel

 

A więc Boginie...

[w kropki bordo]

@Johny och Johny, Johny :) 

[Andrzej_Wojnowski]

@Daniel

Nie jęcz, tylko szukaj.

Szukaj szukania Ci trzeba 

domu gitary i pióra

 

Pozdrawiam