Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Szlachetny Panie! Najtaniej, to u mnie!
Sam sułtan kupił ode mnie arrasy!
Wyłącznie tutaj! - wykrzykuje dumnie-
Wino bezgrzeszne i halal kiełbasy!

 

W lewo czy w prawo? Złote bransolety!
Na wspak czy prosto? Świetliste lampiony!
Zapach jaśminu, spojrzenie kobiety,
Zakup trafiony i zakup chybiony.

 

Pracuj łokciami! Obok konkurenci
Gotowi wyrwać sprzed nosa okazję!
Targuj się ostro! Najbardziej zawzięci
Zostali sławni na całą Eurazję!

 

Idź śmiało naprzód! Czekają na ciebie
Sznury perliste i wdzięki niewieście!
Idź! A zaprawdę, będzie ci jak w niebie!
Idź. Może zdołasz kupić sobie szczęście.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez dmnkgl (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@dmnkgl Podoba mi się. Czytam sobie to jako opowieść o tym, że wyścig szczurów, pogoń za pieniądzem i przyjemnościami tego świata był w każdym, nawet najbardziej egzotycznym, miejscu i czasie.

Opublikowano

@dmnkgl   Ciekawie opisałeś to miejsce i prawie poczułam ten zapach, zobaczyłam piękne kolory :) Wprawdzie "wdzięki niewieście" by mnie nie zainteresowały, ale już "sznury perliste" i "bransolety złote" jak najbardziej tak :) A czy szczęście można sobie kupić? Najważniejszych rzeczy, niestety, nie można kupić...

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Johny  Witam serdecznie i dziękuję za interpretację (choć pewnie nie było tu wiele do rozważania). Moim zdaniem stambulski Wielki Bazar to ucieleśnienie świata ,,przyjemności doczesnych", w których dosłownie można się zagubić.

@Victoria Wdzięki niewieście to szczególnie dzisiaj biznes prowadzony na niewyobrażalną skalę. Na szczęście (tudzież dla niektórych nieszczęście) prawdziwej miłości nie da się kupić, podobnie zresztą jak ze szczęściem. Możemy sobie fundować co najwyżej mniej lub bardziej satysfakcjonujące namiastki.

@Nata_Kruk Rysuję raczej średnio, ale na szczęście literatura to taka dziedzina, w której odbiorca sam sobie wymalowuje obrazy, a autor tylko nakierowuje na temat i szczegóły.

Pozdrawiam!

Opublikowano

Szczęście to pojęcie względne i o ile nie da się kupić miłości jako uczucia czystego, prawdziwego, to miłosne igraszki i wszelkiego rodzaju świecidełka już jak najbardziej tak. Komuś to może wystarczyć, ot jego (nie)szczęście, według niektórych zwane próżnością. A człowiek potrafi. Pozdrawiam.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

sprzed* 

Opublikowano

@Kot  Kto powiedział, że sprzedawca mówi prawdę ;) W zamyśle początkowym dwie pierwsze linijki były w cudzysłowach, a zatem te wypowiedzi były oddzielone. Usunąłem je, żeby sprawić wrażenie ,, zlewania się" tekstu nawiązujące do słuchania tłumu. To, że prowadzi to do nieporozumień to efekt zamierzony :)

Pozdrawiam

@tetu  Stąd też to ,,może" w ostatniej linijcem. Ludzie bardzo często próbują swoich sił w ściganiu szczęścia pieniędzmi, ale raz, apetyt rośnie w miarę jedzenia, dwa okazuje się, że bez jakiegoś zakorzenienia moralnego są to przyjemności puste.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • odchodzę tam gdzie odchodzi się trudno obarczony ciężarem dusz ze mną nad drugim życiem płacze kot tamta droga prowadzi donikąd dlaczego echa wczorajszych łez zabierają bezchmurny sens są policzone krzykiem mają żyć wiele a ja jestem jeden na harmonijce z marzeń gram melodię nieśmiało o tym życiu które stracił biedny kot teraz przeżyje jeszcze siedem mruczy na drodze prostej jestem tym kotem machającym dziewięcioma życiami i trzecie się zaczyna a kot we mnie chce iść na szczyt to ja byłem nieszczęsnym kotem między wersy z drzewa strof spadłem miauczałem długo życie tracąc co z tego że nie żyję odrodzę się znów wybierając życie od nowa a cierpienie w piasku zakopię
    • Rum z Jankiem... kto wie... kto wie... skoro służy... :)
    • @Berenika97 A wolność taka nie jest? A jest przecież w konstytucji. Co do przyjemności może to i racja nie bardzo, piękno jest może zbyt subiektywne, ale komfort to podstawa absolutna podstawa dobrej egzystencji. Bardziej nawet niż wolność. Od komfortu sumienia, przez komfort światopoglądowy, przez komfort dobrych relacji aż nawet po komfort finansowy. Napisałem o tym tutaj, dawno już opowiadanie, ale go nie skończyłem. W planach mam piosenkę komfortową :))
    • @Berenika97 Są różne opinie na temat. Ja to nazywam determinizmem wyboru. Owszem z własnej woli wybierasz, masz przed sobą całe ciągi wyborów. Tylko że te wybory są bardzo często, najczęściej nieprecyzyjne. Nie do końca wiesz co wybierasz. To tak jak wybór studiów. Coś wiesz, coś kołacze, ale młody jesteś i nie wiesz jaki zawód cię tam po latach czeka. Wybierasz partnera. Ale nie bardzo wiesz jaki on jest tak naprawdę i nie wiesz do końca co to małżeństwo i jak ty w tym będziesz funkcjonować, bo nie masz nawet skąd to wiedzieć. I szereg innych tego typu wyborów. Decydujesz się na zakup, coś tam sprawdzasz, oczywiście, wybierasz więc kupujesz, ale nie zawsze i nie do końca wiesz co tak naprawdę.  A ponieważ te wybory właśnie takie są, a nie inne, Twoje życie skłania się nawet ku determinizmowi. Tak ja odbieram te realia, choć też może wolałbym żeby było inaczej :))
    • Chciałbym by każdy był szczęśliwy nie czuł trudnych chwil   By obok zawsze była nadzieja nie smutek który uwalnia łzy   Pragnę by człowiek nie bał się cieni by zawsze miło śnił    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...