Wiatr inaczej liście kradł

[Waldemar_Talar_Talar]

już nie ma słomianych dachów

ani przewiewnych chat

drzwi już tak nie skrzypią

okiennice nie kryją snów

 

już nie ma tamtych bajek gdzie

dziewcze podglądał nów

wiatr inaczej liście kradł

zakonnica to był boży cud

 

już nie ma horyzontów

gdzie uczciwe były łzy

nie ma kładki zakochanych

patrzących w oddalone mgły

 

już nie ma to fakt - ale są

wspomnienia ukryte

w szkatułkach  - wystarczy

otworzyć je i dalej żyć

 

 

Edytowane 10 Sierpnia 2020 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wyjąć je ze szkatułek i rozsiać we własnym życiu - a niektóre z nich może ożyją. :) Z przyjemnościa przeczytałam. Pozdrawiam.

[huzarc]

Czasami słomiane dachy wiszą nad człowiekiem, mimo że dawno przedostały przykrywać dom...Pozdrawiam autora

[Waldemar_Talar_Talar]

@duszka  -  dziękuje serdecznie za przeczytanie i miły komentarz.

                                                                                                                       Pozd.usmiechem

@huzarc - dzięki że czytasz.

                                                    Pozd.

[Nata_Kruk]

Waldku, dołączam do słów, które zostawili poprzednicy. Ładny tytuł, a treść pokołysała delikatnie.

Pozdrawiam.

[Waldemar_Talar_Talar]

@Radosław -  dzięki.

@Natuskaa - dziękuje serdecznie.

@Nata_Kruk  - miło że tak widzisz - dziekuje.