Pobudka serca

[Wiesława]

 

Serca mego dotknąłeś, poczułam jego drżenie.

Naszych oczu wzajemne głębokie spojrzenie.

Zatopiłam się w nich i dobre serce wyczułam,

o wspólnej przyszłości swe plany już snułam.

 

Serce moje w tęsknocie za prawdziwą miłością,

od dawna w niespełnionych pragnieniach tonie.

Powitałam uczucie z ogromną w duszy radością,

wraz z wyznaniem poczułam twoje ciepłe dłonie.

Pełne miłości słowa obudziły długo śpiące serce,

zamarzyłam o spacerze, trzymamy się za ręce.

Rozmawiamy otwarcie o tym, co w środku boli,

między nami narodzi się intymna więź, powoli.

 

Uczucia rozkwitają wypełniając serca nadzieją,

teraz będzie inaczej, nasze obawy się rozwieją.

Po latach fascynujących, zmysłowych uniesień,

życia rutyna przygniata, nadchodzi miłości jesień.

 

Wszyscy już wiemy, jakie historia koło zatacza,

jakże ciężka nad dobrym związkiem, jest praca.

Bywa, że uda się cudem miłość od śmierci ocalić,

o trwałości tej ziemskiej, można jednak mity obalić.

 

[kronikarka1000]

Dzień  dobry,

 

cała  gama  uczuć  mieści  się  w  tym  tekście.

Dość  duża  dysproporcja  między  wersami  strof, a  pointą...

Autorka  ma  czułe, wrażliwe  serce   i życiowe    doświadczenia.

 

Pozdrawiam  serdecznie. 

[ais]

O miłości, ale nieinfantylnie. Na szczęście. Dla mnie to stanowi dużą wartość.

Jest okey :)

poZdrówka @Wiesława