krew

[korek]

na początku odebrali mi głos

by stłumić krzyk niezgody z ich wolą

 potem przeszli do srkępowania rąk

bym nie mógł bronić tej która jest moją

szeptali do ucha bajki do złudzenia

bym nie móg pojąć tego co jest prawdą

zasłonili mi oczy bym się nie dowiedział 

kto tak na prawdę jest moim oprawcą

chcieli bym zapomniał kim na prawdę jestem

przegrany upadł przed nimi na kolana

i do końca życia służył im wiernie

stojąc w szeregu globalnego stada

lecz zapomnieli jak ogromną ma moc

złość która gotuję krew w moich żyłach

która zrywa wszystkie kajdany z rąk

i krwią oprawców niesprawiedliwość zmywa 

gdy zginasz kark przed spotkaniem z toporem

gdy czujesz smak krwi stojąc przed wrogiem

kiedy twoje serce strawił już ogień

nie zadawaj pytań tylko daj odpowiedź

[Sylwester_Lasota]

Naprawdę i na prawdę mają oni swoje sposoby i na złość Twoją też. Peelu, nie łudź się. A wiersz, w sumie, całkiem niezły.

Pozdrawiam

[Dariusz Sokołowski]

@korek Popraw literówki. Pozdrawiam.