Pippen

[Karol Żandarski]

Przyszliśmy do mnie i jedliśmy świeżonkę szlachecką w marynacie z chlebem.

 

Obaj zbyt nędzni na związek z kobietą i obaj zmiażdżeni cierpieniem, każdy swoim.

 

Tak biedny, że pozostały mu tylko spacery po mieście, mówił, że Zgorzelec odbiera mu chęć do życia i że nie rozumie, za co go spotkała męka. Gdyby tak można było pstryknąć i zniknąć albo chociaż śmiertelnie zachorować zamiast przez lata mielić pustkę kolejnych dni na marginesie społecznym między jednym krzyżem a drugim.

 

Szczęśliwszy od niego chwaliłem drogę, bo nie podano mnie w zagładę tego świata.