ten wiersz ma jasno określone cele
-
Ostatnio w Warsztacie
-
infelia 180
@Waldemar_Talar_Talar Mroczne i przejmujące. Nie każdy podjął by się tego tematu. Odważne.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 51 odpowiedzi
- 621 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 422 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 806 wyświetleń
-
- 34 odpowiedzi
- 336 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 743 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
-
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
Przyznam szczerze, że nigdy nie były moją mocną stroną. Powód był zazwyczaj prozaiczny. Nie lubiłam wilgotnych poduszek, w które łzy często wylewałam. I to przeważnie w samotności. Zawsze jakiś powód się znalazł. Często tylko dla mnie zrozumiały. Zupełnie nieistotny dla innych. W sumie trudno się dziwić. Jestem inną. Po swojemu inną. Rozumiem inaczej świat, w którym przyszło mi żyć. Wiem. Egoistka ze mnie. Jakbym była pępkiem, wokół którego świat ma się kręcić, tak jak chcę. Ale tak wcale nie jest. Po prostu czasami nie wiem, jak odnaleźć siebie, w tym wszystkim, gdzie mnie jest tak mało. Znowu śniłam, o zaczarowanych złudzeniami, konwaliach. Podeptanych przez złych ludzi. A może nie tyle złych, co nie myślących dalej. Poza czubek własnego nosa. Nie zastanawiają się, że kilka słów, może kogoś bardzo zranić. Tak bardzo, że w jakiś skrajnych okolicznościach, człowiek targnie się na swoje życie, a przyczyna nie będzie nawet wiedziała, że przez nią, o jednego człowieka mniej na świecie. A mógłby jeszcze tyle dobra popełnić i być dla kogoś. Ktoś powie, że zła także. Lub być obojętnym. To prawda. Bo życie nieprzewidywalne jest, a człowiek nie ideałem, lecz nieustającym początkiem przyczyn i skutków, o trudnym do przewidzenia, finale. Dla siebie i dla innych. Czasami się czuję, jak ta niepasująca konwalia. Jestem nią. Rosnącą gdzieś z boku, obok ogródka. Na szczęście w nieszczęściu, tym razem obudziłam się w cieniu podeszwy. Wisiała nade mną, na promieniach słońca. Nie pozwalały, by mnie wgniotła w ziemię. -
-
Przez Starzec · Opublikowano
wczoraj się starły poglądy dzikie i powstał zator wówczas remedium katalizator żona ma inne plany na weekend i powstał zator wówczas remedium katalizator mąż też ma plany ogłosił krzykiem i powstał zator wówczas remedium katalizator szef już od rana nabrzmiały zyskiem i powstał zator wówczas remedium katalizator lecz jak to bywa poległ i system i powstał zator zapchał się sadzą katalizator determinacja wówczas to władza
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się