Gdy światła zachyboczą

[Tommy Angelo]

1.

dzień pokutnym odzwierciedleniem duszy
perspektywicznym wiatrem słonecznym 
jesteśmy tu my, w horyzoncie cieczy
razem, gdy końce dni zaczną śpieszyć
fioletowe koce lawirować w powłokach
kojce chmurnych zastępów, złorzeczyć

 

siedzimy w wannie, głębokiej i perłowo białej
siedzimy w zimnej wodzie, siedzimy otwarcie

 

krew zamaże rany, gdy poznamy wartość bezsensu
połączy linie intronów oderwanych od kodu
czarne włosy, triole pędzące narządem pogłosu
czarne pasma i termowizje armii świetlnych kroków

 

więc śmieję się a świat chce mnie zdominować
leśnym krokiem gdy księżyc szczerzy zęby 
gdy gwizdy ptactwa wędrują po poręczy 

 

2.

 

śmieję się i przeklinam życie, gdy najdzie mnie ochota 
cieszę się gdy słońce przebija się w gniewnych obłokach
patrzę do zenitu i wzbijam się ponad wodospad płaczu
krople potu płyną zapętlone na granicy obcych światów

 

z lamentów obcych ludzi, beznadziei ludzkiej duszy
zaprzepaszczonej siły wielkiej armii świętych znaków
świętych bóstw, autentycznych antycznych zaświatów 
milionami gromkich braw i kojących wrzasków 
odnajduje sens w ciemności i blasku

 

gdy niebiosa rzucą pogoń za możliwością 
gdy gwiazdy na niebie, lawirować poczną 
gdy cierniste grunty zachyboczą nad nami
zacznę iść z twarzą gdy inni założą maski

 

i jeśli bóg nie istnieje, to dobrze 
nadziei nie będę pokładać w oksymoronie

 

i cierpieć katuszy bo zrzuciłem powłokę 
i wybawiać siebie, ilością "o boże" 

 

trąby w anielskim chórze zamknę sobą 
sam dla siebie obrócę dnem mojżeszowe morze

 

gdy świat upadnie zatańczę na jego grobie
niczego nie będzie mi żal
niczego nie będzie mi żal
sam jestem własnym Bogiem 

 

A nadzieja zostanie moją własnością 
Gdy odezwie się trwoga własnej duszy
Gdy bezcelowość obróci świat w szalej
Zakładać zaczną maskę w obawie
Modlić się do instancji najwyższej
Niebieskiej siły transcendentalnej
Skrytej w królestwie chmur przed światem

 

Gdy komórki strawi hipertrofia 
Odezwę się do Boga
misją moją jest szczęście
a droga wielkim uczuciem
nadzieję znajdę w sobie
nie w istocie, której nigdy nie czułem