Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Hańba


Rekomendowane odpowiedzi

Hańba


Gdzieś ziarno? Pulsująca duszo materii
miecz schowała!? I gdzie Twój mundur
w białe róże ozdobiony skryła od walk, 
gdy zabójcze spojrzenia kuglarz niewoli
rzuca, rzuca wyzwanie krwawe ?


Czy honor twój nie zardzewiał jak rynna?
Zasechł jak tętnica, wieczność nie pulsująca
i tylko trwa świetności wspomnieniem?
Zbudź się duchu ze snu marnego!
Już czas kres położyć walce, zwyciężyć 
lub wyzionąć ducha, jak para wodna 
ulecieć ku górze, ku chwale!


Odejść w życie wieczne gromkiego triumfu,
gdy ciało upadło, jak liść z drzewa, 
jak stara kartka z kalendarza.
Odejść tam, gdzie wolność i szacunek trwa
w kwiatach - w zapachu róży w butonierce.


Walczą tylko żołnierze czasu, 
bohaterskie sekundy, biegnące do triumfu
i godziny z mieczami ze wskazówek 
rozbijające przestrzeń w drżące atomy,
w wibrujące arche w mocy nadziei,
a zegar ojciec przestrzeni trwania 
biciem nadaje rytm, jak dobosz,
upływowi krwi wrogom czasoprzestrzeni. 

 

Autor: Dawid Rzeszutek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...