Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 nie roń łez wierzbo płacząca

tyś nie zmąciła życiowy ład

lecz sama wiesz że twoja zguba

nie dla ciebie nie twój świat

 

a jednak smutno choć pole szczere

lecz pustka wokół ciężarem jest

spójrz tam strumyk płynie cichutko

więc może nadzieja płynie też

 

pamiętam szumiałaś pod same niebo

skowronek śpiewem obiecał tobie

miałaś na chwilę lecz szybko zabrał

wiatr nie przeprosił nawet słowem

 

*

stara wierzba agonią skrzypi

ciało pęknięte z ciemną czeluścią

nie jest świadoma że martwe witki

tulą na ziemi płaczącą gruszkę

 

 

≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•           

 

 

w odłamkach zwierciadła

łąkę zrodziłeś

ziemia czarna i strumyk płonie

ogniem szemrania

zwątpień nadziei

że niby co

że to już koniec

 

tam kwiaty zwiędłe

i złote kłosy

białe motyle złem nieskalane

trup skowronka

lecz pieśń została

czy miłość

powróci

przez lustro całe

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...