Martwy

[fregamo]

poczuj jak oddycha przyszłość

jak się pali do istnienia

gdy śni się poranek 

co zbiera okruchy cienia

 

nie widzisz już różnicy

nie dotyk cię niepokoi

stoisz wtopiony w niemoc

zerwawszy zasłony normy

 

toczysz wojnę od dawna

o swoje prawo do reszty

zaszyty w zeszytach wspomnień

wyrywasz kartki szeleszcząc

 

a kiedy napada cię wieczór

bezmyślnym upadkiem chwili

mówisz do siebie na przekór

tylko martwi się nie mylą

 

 

 

Edytowane 10 Maja 2020 przez fregamo (wyświetl historię edycji)

[Gość Radosław]

@fregamo dla mnie ok. Zrobił bardzo dobre pierwsze wrażenie. Zawieszenie między przeszłością a tym co nadchodzi, zmaganie. Trzecia strofa  mocny punkt, jak dla mnie. Mam pytanie o drugi wers w drugiej to "nie ' użyte w celu podbicia poprzedniego wersu ? 

[fregamo]

@Radosław nie... nie dotyk czyli coś innego

chyba...

dziękuję za słowa

 

[Gość Radosław]

@fregamo dobre ! Też przez fakt, że dwa pierwsze wersy nie zwiastują tego klimatu z poniżej. jeszcze zapytam w drugi "się' przed "pali' celowo postawiłeś /  

[Domanski]

 

[fregamo]

@Radosław właściwie to do końca nie wiedziałem co z tym zrobić

ta powtórka "się" i kolejność... się pali czy pali się 

muszę nad tym popracować

dzięki za słowa

 

@Domanski dobre "z wyjątkiem tych co już w trumnach są"

pozdrawiam