Kiciu w Kiciu

[Dekaos Dondi]

 

 

kiciu spocznij strudzony tu posiedzisz sobie

słoneczko rzadko ujrzysz tłumaczę ja tobie

 

choć byś wskoczył pod sufit gdzie dyndają łaty

nie przepuszczą promieni gęste ciemne kraty

 

trupi chłód rozkłada zimne macki na ścianach

oj nie ujrzysz domku słowik śpiewa od rana

 

pracowite pszczółki co kwiatkom kradną pyłek

myszek tobie nie dadzą prędzej żądła w tyłek

 

ty pomrucz dobrze radzę do tej swojej pryczy

by sprawiła że sen twój wytchnienia użyczy

 

ptaszki tłuste złociste los tobie zakrywa

lecz zapewne ciebie wzmocnią zjawy mięsiwa

 

ucztę spożywając twoja pręga usłyszy

cud śpiewy anielskie w aureolkach klawiszy

 

ściany pojaśnieją od skrzydeł kocich pienia

błękitny kłębek ujrzysz który życie zmienia

 

przestaniesz tutaj wreszcie tak smutno miaukolić

wszak twoje ciałko sztywne już go nic nie boli

 

dla ciebie kiciu obraz ujrzysz niepojęty

że właśnie coś szybuje poza kicia pręty