Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ukrzyżowanie

Alexis
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Alexis

Alexis

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Te wszystkie prawdy

Uśpione w poletku sprawiedliwości.

Wszystkie racje stłamszone,

Zdeptane przez ludzi w garniturach.

Zostaje tylko to, co w religiach

nazywa się grzechem.

Podobno człowieczeństwo

Zatwierdza sojusze z demonami

Przy kielichu wina z krwi ubogich duchowo.

Jezus oddawał za nich krew.

Czy teraz postanowili bawić się w zbawicieli?

Mordują prawdy i umywają ręce,

Aby trzymać się zguby,

Jakby miała ich uratować

Przed klęską.

Te wszystkie prawdy,

Te wszystkie racje.

Czy one zmartwychwstaną?  

Edytowane przez Olya (wyświetl historię edycji)
1
Lidia Maria Concertina

Lidia Maria Concertina

Opublikowano
Opublikowano

@Olya Bardzo mądry wiersz.

 

Choć smutna prawda jest taka, że dziś wielu uwielbia się wyżywać na Wielkim Zbawicielu ...

 

Może niestosowny jest ten 'wesoły rym,' ale faktem jest, że w obecnych czasach chyba prędzej wiersze o (dosłownie) fekaliach mają większe 'branie' niż wiara, która jest tematem popularnym głównie w kontekście 'najeżdżania' na Rydzyka i cały kler itp., etc.

 

Od razu pragnę dodać, że moim celem nie jest prowokowanie jakieś zagorzałej dysputy - nietrudno dostrzec, że są tu osoby niezwykle dojrzałe, wrażliwe i o wyrobionych poglądach - a ja nie lubię polemizować i dochodzić racji (zwłaszcza, gdy mogę jej np. nie mieć ;)))).

Jedynie dzielę się refleksją, że poezja otwarcie religijna w niektórych budzi natychmiastowego 'agresora' - a przecież ile piękna kryje się w wersach o czymś (i Kimś) więcej, niż:  my, ludzie i nasze najważniejsze ''tutaj, teraz, więcej,  lepiej, mocniej, natychmiast ... i  ...  "Czy one zmartwychwstaną?"  :)

 

 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      bez

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 Aniu. dziękuję serdecznie.   i za słowa wielkiego pisarza i poety również.   a ja mam w głowie jego :   "Umierać, to nic. straszne jest nie żyć."      
    • andrew
      ONA

      Przez andrew · Opublikowano

      @Annna2

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Annna2
      bez

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Migrena  Pięknie, poetycko i wzruszająco. A dalej za V. Hugo:   Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
    • Annna2
      Klatka

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • Migrena
      bez

      Przez Migrena · Opublikowano

      miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...