Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Coś zniknęło

Amasanii
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Amasanii

Amasanii

Opublikowano
Opublikowano

Coś między nami zniknęło

Jesienny wiatr rozwiał moje włosy

Jest zimno, ale ja nie czuję nic

Już nie.

Wczoraj mój świat rozpadł się na milion

kawałków

a ja wciąż ich szukam

Cholernie dobrze się schowały

Jesień to taka zimna pora.

Już od jakiegoś czasu czułam

że

Coś między nami zniknęło

Część mnie ciągle nie może w to uwierzyć

Wreszcie coś we mnie pękło

Już tak dalej nie mogłam żyć

Chociaż jesteś dla mnie jak tlen

to

Coś miedzy nami zniknęło

A ja właśnie się z tym pogodziłam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • lovej
      Życzenia i życie

      Przez lovej · Opublikowano

      Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • aniat.
      Brzask

      Przez aniat. · Opublikowano

      Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Marek.zak1
      zmysły często zawodzą

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
    • Bożena De-Tre
      Zostały nam sny

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Bożena De-Tre Zapraszam Poezję na Targi Książki we Wrocławiu…wyjdżmy do ludzi…pozdrawiam, @Bożena De-Tre …Poezja to życie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Leszczym
      Czasem

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Ewelina Ależ fajne !! I ta mini prowokacja na koniec :)) Bomba !!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...