* * *(Pamiętam jej dłonie)
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 178
cmentarna alejka
smutek mogile
się kłania
obok samotność
szuka bratniej
duszy
ktoś inny łzy
obudził są
gorzkie
tylko znicze się
uśmiechają
nadzieją
tu krzyż z ciszą
tylko o prawdzie
rozmawia
to wszystko wiatr
tuli liśćmi się
bawiąc
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 47 odpowiedzi
- 1 139 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 478 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 546 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 657 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 488 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Adler · Opublikowano
@viola arvensis Masz rację - to pośpiech. Chciałem się szybko wygadać. Poprawię. Dziękuję.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
Uczynił nas i ukształtował jako Polaków. Nawet taki cyniczny cham jak ja — potomek nędzy i zabobonu bezimiennych, o rękach tak twardych i brudnych od przeciskania lepkiej ziemi co dnia, po noc, przez brutalne palce — w chwili śmierci, posypującej głowę popiołem, zanuci Marche funèbre i odleci z żurawiami. ⸻ I gdzieś zawsze był — jak muzyka, która nigdy nie ginie, raz wysłuchana. W dzieciństwie odpoczywał nieopodal — u Dziewanowskich, potem po sąsiedzku — u Pruszaków, gdzie i mnie dorosłość przywiodła, na deszczowe niziny, usiane starymi wierzbami. A w końcu przyszło mi oskarżać opiekunów jego Żelazowskiej kolebki — za mało artystyczne, ale przyziemne sprawy, liczone w milionach. Miałem wszystko w aktach, W pancernej szafie. Poniemieckiej jeszcze, w pożydowskiej kamienicy. ⸻ Robię się sentymentalny. -
Przez viola arvensis · Opublikowano
@lena2_ Lenko, kolejny mądry i wartosciowy wiersz. W kilku zdaniach tak wiele mówisz ważnych rzeczy. Coś wspaniałego. -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@MigrenaWidziałam film Mój przyjaciel Hachiko , w roli głównej Richard Gere. Tam, profesor, jego pan umarł, a pies miesiącami czekał przed uczelnią, nie rozumiał co się stało, do nikogo innego nie chciał, uciekał i wracał na miejsce, patrzył wciąż na drzwi, za którymi kiedyś zniknął profesor. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
@Alicja_Wysocka... jak żagielek... :) Te lampeczki od sumienia często.. prze..nad.. palone, że nijak do wnętrza zajrzeć . @Annna2... ano.. dziurawe, chyba najbardziej "właTców" tego świata, ale nie tylko. @huzarc... pisaliśmy w tym samym momencie. Żebyś wiedział... zadać sensowne i mądre pytanie, to nieprosta sztuka. Dziękuję Wam za zatrzymanie się ze słowem. Pozdrawiam.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się