Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mammatuś

ais
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

ais

ais

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

 

drzewo pod nogami jest zimne
dlatego noszę skarpetki w niebieskie kotki
mój jest z pomarańczy

 

stratusy barwią burtę jednak nie przynoszą deszczu
wysoko nad głową zastygł dwupłatowiec

 

wspinam się na palcach aby go dosięgnąć
kiedyś mi się uda tak mówi wysoki pan
boję się włosów na twarzy tego taty

codziennie przychodzi mama o żółtych włosach
głaszcze po policzku całuje czoło
ma cichy głos którego lubię słuchać

 

pamiętam kiedyś krzyczałem
było dużo ludzi każdy mówił mówił mówił
teraz jest dobrze mieszkam tutaj jest cicho
nie lubię stąd wychodzić tutaj mam wszystko
kredki kartki dużo książek i kalkulator

 

wszystkie słowa z książek ukryte są w mojej głowie
wiem ile to pierwiastek z sześćdziesięciu czterech
bo tyle mam lat

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez ais
Zmieniłam tytuł (wyświetl historię edycji)
5
Sekret

Sekret

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się, zatrzymuje. Czytając widziałam przed sobą obrazy z Akademii Pana Kleksa i Niekończącej się opowieści. Na początku odczułam również delikatny klimat "grozy" (zastanawiałam się czy podmiot liryczny na końcu wiersza nie ukatrupi ojca, a mama nie okaże się chorą na żółtaczkę narkomanką), ale chyba właśnie takie są dla mnie dzieci - słodkie z racji swej wyobraźni i bezpośredniości, chociaż te cechy są charakterystyczne również dla osób chorych psychicznie :]

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      MRÓWKI część trzecia (ostatnia).

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • M_arianne
      Albo nad organ.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • M_arianne
      Reżim i żer.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Samo zło łzo mas.    
    • M_arianne
      Cała moc.

      Przez M_arianne · Opublikowano

      Na to mam ton.    
    • M_arianne
      Że tyci chcicy też?

      Przez M_arianne · Opublikowano

      A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...