Bucinka i But

[Dekaos Dondi]

                      ¬««¬««¬

stęskniona bucinka wędruje przez las

zelówki ma łzami zakryte

jej luby but piękny ze skóry on jest

na grzyby się wybrał z koszykiem

 

nie wrócił kochany choć nocka ciemna

co stwory wypłasza przebrzydłe

cierki runiaki sękory lelusie

krasnale wampiry oślizgłe

 

nagle z oddali śpiew słyszy rzęsisty

aż uszy jak zając nadstawia

podchodzi jak stoi wnerwiona srodze

zerkając co luby porabia

 

ten ze stworami tańcuje niepewnie

grzybki wciąga on zelówkami

kochanej bucinki paskud nie widzi

choć zalana wściekłymi łzami

 

stwory zlęknione zerkają w jej stronę

trącając winnego w cholewkę

spoziera biedak na lubą kochaną

co butem zapewne go trzepnie

 

prorok był jakiś bo tak jak przewidział

bucinka go całkiem zdeptała

skutecznie bardzo bo wrzasnął on prędko

przepraszam ja kuźwa ałałaj!!

                     ¬««¬««¬

ඣඣඣඣඣඣඣඣඣඣඣ

[kwintesencja]

@Dekaos Dondi Cóż za piękny sposób obrazowania, pozdrawiam!