Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Wszechświat...

 

Wszechświat jest taki tajemniczy;

gwiazd zbioru nie da się przeliczyć...

 

Słońce...

 

Jedno słońce nam w górze świeci, 

niech tylko nie zgaśnie, nie odleci.

 

Słońce...

 

Podczas pełnego zaćmienia słońca

ziemianie lękają się świata końca!!! 

 

Księżyc...

 

Księżyc - czasami zdarza się - znika;

wtedy powstaje wśród zwierząt panika.. 

 

Asteroidy...

 

Spójrz na szerokie pasmo asteroid;

kto to dostrzega... widzi... ten się boi.

 

Kometa...

 

W sierpniu do ziemi zbliży się kometa;

sypnie obficie perseidami z nieba...

 

Jupiter...

 

Gdy nocne niebo rozświetla... jupiter,

inne gwiazdeczki ćiut bledną przy tej. 

 

Wielki wóz...

 

Wielki wóz wolno przejeżdża po niebie;

może... zawiezie mnie zaraz do Ciebie? 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez M_arianna_ (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

A Wielka Niedźwiedzica

po niebie raźno kica.

 

 

 

Wielki Wóz

Mały Wóz

o! Radio Wóz

 

(z seri kawałów o pijaku wracającym wieczorową porą do domu)

Opublikowano

@Marianna_

Jeśli chodzi o planety

to się na nich nie wyznaję

ja znam tylko księżycówkę

przepędzoną późnym majem

 

pitą w parku na ławeczce

pod ogromną srebrną kulą

tam gdzie pary zakochane

z zimna się do siebie tulą

 

no, bo jakże by inaczej

skoro w stroju adamowym

wykonują szybkie ruchy

rytmem prężnym i miarowym.

 

pozdrawiam :))

Opublikowano

@Marianna_

Nocka ciemna nikt nie zoczy

nawet i kamerki oczy

nie przenikną nocnej czerni

a trębacze zawsze wierni

 

swej tradycji od lat wielu

na ławeczce napój z chmielu

wypijają nieraz duszkiem

i co raz to z większym brzuszkiem

 

lecz to dla nich nie przeszkoda

dla nich i brzozowa woda

z braku laku i funduszy

kiedy kac od zawsze suszy

 

lepsza nawet od szampana

bo choć moc jej stonowana

jednak ma namiastkę wódki

zapach to uboczne skutki.

 

Pozdrawiam :))

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

 

Na komentarz tak odpowiem, 

skoro popis jest tu w mowie;

chłodno jest na ławce nocą,

nawet gdy się państwo pocą,

z flaszki przy tym popijając,

i o ciało swe nie dbając...

 

Czym jest wódka dla paniusi?

W krzakach pani siusiać musi?

Wódka jest za mocna przecież,

i nie służy zbyt kobiecie...

 

Po tygodniu zaś nieboga

- lub pan - szuka urologa;

dziwnie mokre są jej ciuszki,

iść nie może bez pieluszki.

 

Pożyczyła więc od wnuczki.

 

 

Opublikowano

@Marianna_

Na to też się znajdzie rada

bo słyszałem od sąsiada

gdyż i on na ksiuty chodzi

sąsiad mówi jak się schłodzi

 

wokół jest od groma chaszczy

więc się trochę z nich przytaszczy

zapałeczki, ogień bucha

jest ciepełko i otucha.

 

Co do picia przez kobiety

ubolewam, bo niestety

coraz większe rośnie grono

tych, co im natury łono

 

bywa barem, restauracją

młodych dziewcząt deprawacją

im nie ważne gdzie się sika

taka to natura dzika

 

a co potem? Kto pamięta?

Klin lub zimna mocna pięta

i gdy tylko są fundusze

pardon, też się napić muszę.

 

Pozdrawiam :))

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Ja tam piciem się nie chlubię, 

ale likier - owszem - lubię. 

Likier - fakt - słodki, kawowy;

dobry w smaku, i dla głowy. 

 

Kiedy ze swym lubym byłam, 

czasem wino Cin Cin piłam. 

Słodkie, musujące wino;

ja lampeczkę, on popłynął. 

 

A dla zdrowia - kpią- ci wbrew;

jest wskazana... Bycza Krew... 

 

 

Edytowane przez Marianna_ (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marianna_

Ten Twój luby słaba głowa

no, bo gdyby to połowa

była litra czystej wódki

to być może takie skutki

 

odpłynięcia świadomości

choć nie wszystkim dla ścisłości

byłyby wytłumaczeniem

aby wyłgać się zmęczeniem

 

wstyd i hańba dla trębaczy

nikt mu tego nie wybaczy

bo to plama na honorze

- niech nie pije jak nie może.

 

Likier, wina deserowe

może i dla kobiet zdrowe

choć i mi się czasem zdarzy

wypić z żonką parę razy

 

tak od razu ze dwie flaszki

jako podkład pod igraszki

i tu jest ta sama scenka

ona lampkę ja do denka

 

lecz nie płynę jak ten luby

i po winie nie mam śruby

co najwyżej jestem słodszy

w poczynaniach nieco młodszy.

 

pozdrawiam :))

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Stop. Kolego literacie, 

o czym mi tu prawisz z rana?

 

Już lubego nie poznacie, 

bo rzecz cała dokonana. 

 

Na wsi, tam gdzie człek się boi, 

wiekopomny pomnik stoi. 

 

Ja tu piszę o przeszłości, 

niech kolegi to nie złości. 

 

W moim rodzie nietrunkowo;

to jest ród z wątrobą zdrową. 

 

Nie myśl o mnie nietypowo;

jestem przecież białogłową. 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Marianna_ (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marianna_

Stop mym żartom i niewiedzy

milkną usta giną rymy

bowiem ciężko prorokować

o kimś, kogo nie widzimy

 

dworowanie w dobrej wierze

ma swe plusy i zalety

ale może być niemiłe

tak jak wpis mój, bo niestety

 

naruszyłem czyjeś tabu

jako ktoś niepożądany

przywołam dawne lata

rozdrapałem czyjeś rany

 

wobec takiej sytuacji

za przewiny, choć niechciane

chcę przeprosić i przepraszam

- będzie mi to darowane?

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Darowano, odpuszczono;

raczej mnie nie obrażono. 

 

Możliwe, że tu zagląda;

w nekrologu jest na łączach. 

 

W internecie, wiesz to zgoła,

można spotkać, i Anioła. 

 

Prawda, każdy ma swojego, 

tylko Ty nie widzisz tego...

 

Było tak, że kiedyś latem, 

przybył tutaj małym fiatem. 

 

Innym razem, poza portem, 

podjeżdżał swoim eskortem. 

 

 

 

Edytowane przez Marianna_ (wyświetl historię edycji)
  • W_ita_M. zmienił(a) tytuł na KOSMICZNA RYMOWANKA
Opublikowano

@Marianna-

Iść przez życie bez wspominek

nie udało się nikomu

bo niepewność i bezsilność

goszczą w prawie każdym domu.

 

Oprócz wspomnień i odbioru

tamtych przeżyć, ich tonacji

każdy musi zdecydować

o sposobie ich narracji.

 

Dzisiaj inne jest spojrzenie

i inaczej się odbiera

co pokryte kurzem czasu

w teraźniejszość nam się wdziera.

 

Pozdrawiam

 

Opublikowano

@Marianna-

nie znam się na samochodach

chociaż w życiu miałem kilka

lecz czy jesteś pewna 

że to anioł był no chwilka 

 

moim zdaniem nie potrzeba 

mieć formuły aniołkowi

oni przecież mają skrzydła 

 by się wznosić ku świtowi 

 

no i żeby nas odwiedzać 

muszą latać też za nami

aby dobre rady dawać 

zwą się przecież aniołami.

 

  • 11 miesięcy temu...
  • W_ita_M. zmienił(a) tytuł na Kosmiczna rymowanka
  • W_ita_M. zablokował(a) ten utwór
  • W_ita_M. odblokował(a) ten utwór

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ Zgadza się, lecz takiej kontrolowanej złości, gdyż nie warto burzyć swój wewnętrzny spokój.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @viola arvensis Egzystujemy w świecie złamanych serc. Przydałby się warsztat naprawczy, gdzie plastry miodowej miłości zabliźniałyby takie rany. Viola, każdy człowiek to osobny świat i aby takie dwa światy - kobieta i mężczyzna- mogły razem funkcjonować w trwałym i długim związku, potrzeba jest nie tylko miłość, lecz obopólne zrozumienie, które powinno się razem wypracowywać.  Pozdrawiam Cie serdecznie. 
    • Kiedy miałam kilka lat, ogłoszono stan wojenny. Wysłuchaliśmy komunikatu przez radio, które zwykle było puszczane nad ranem. Choć jeszcze było ciemno, mogliśmy wykorzystać nagle dany nam czas na koziołki i inne radosne wygłupy. Cieszyłam się, że zostanę w domu, ale nagłą sielankę przerwała mama, wyjaśniając, że to znaczy, iż mogą nadjechać czołgi. Odtąd, od tego dnia i tej godziny, czołgi mogły wynurzyć się w każdej chwili, zwłaszcza że nie tak daleko od nas znajdowała się jednostka wojskowa. Mijaliśmy się czasem z nimi w drodze do lasu, gdy wyjeżdżały na poligony, zza mijanych murów, wracając z zakupów. W święta odwiedzaliśmy je, nieruchome, ustawione jeden obok drugiego, niosąc w sercach kolorowe chryzantemy. Tym razem tylko opuściły swoje pudełka i jak nakręcane zabawki wyjechały w strajkujących, przeciw bliżej nieznanemu wrogowi, który czai się tuż, tuż.    Gdy zniknęła koleżanka z klasy, uciekała przed czołgami. To właśnie one z bliżej niezrozumiałych mi powodów nakazały opuścić dom małej dziewczynce o dwóch warkoczykach zawiązanych na kokardki, zupełnie takiej samej jak ja. Dopiero co bawiłyśmy się u mnie w domu i na umówiony sygnał udawałyśmy przerażenie, zaglądając przez przedpokój w puste oczodoły straszliwej maski Króla Olch. Eksponat już rangi historycznej, zaprojektowany przez pana Zitzmana. Skądinąd ręce, które ją wykonały, były przedłużeniem nierealności wszelkich alternatywnych zakończeń, jakie niesie z sobą teatr. Na domiar złego, zamieszkałam przy drodze oznaczonej w planach jako droga ewakuacyjna dla czołgów. Przeciw możliwemu niebezpieczeństwu posadzono szpaler drzew. Okna wybudowano wyłącznie w ścianach sąsiednich od tych, których usytuowanie mogłoby zdradzić, iż ktoś chciałby usłyszeć lub potajemnie zobaczyć wyjeżdżający na misję czołg.   Schowaliśmy się tam, drzewa wybujały do góry, szansa na niezauważenie nas, wysoce wzrosła. Życie jednego człowieka, cóż znaczy w żarcie historii.      
    • Zapachniało Asnykiem... Kiedyś mi się zdarzyło takie nawiązanie do jego wiersza "Między nami nic nie było": A tu mam jeszcze "wersję dla leniwych" :)   A Twój wiers bardzo ładny. Trochę w nim Asnyka, ale bardzo dużo Violi :)   Pozdrawiam serdecznie.
    • @Berenika97 przepiękny. Rozbiłaś bank ostatnich czytań. bb
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...