Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Brzozowy krzyż

Gość

Przez Gość
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

mały krzyżyk brzozowy

na leśnej polanie

bukiet polnych kwiatuszków

perłowy różaniec

 

puszczańskie uroczysko

pośród drzew gęstwiny

biało czerwona wstążka

nieznanej dziewczyny

 

tyle po was zostało

mały kopczyk w trawie

bezimiennie polegli

w ubeckiej obławie

 

virtuti militari

na urągowisko

antypolska hołota

rzuci w twarz wyzwisko

 

pamięć o was nie zginie

i o waszej walce

gloria victis żołnierze

chwała wielkiej Polsce

 

Z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Niezłomnych

Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aż dziw, że udało się ją wtedy przemycić. Prawda? Oni wiedzieli o czym śpiewają, ale większość odbiorców nie miała pojęcia czego słucha. Myślę, że tak jak do mnie, tak do większości z nas, znacznie później to dotarło. To była prawdziwa sztuka.

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Sylwester_Lasotaja się to tym dowiedziałem stosunkowo niedawno. Tak Klenczon nawiązywał w tym tekście do akowskiej przeszłości swojego ojca ściganego przez ub. Aż dziw, że oni za tę pieśń dostali wówczas nagrodę na festiwalu w Opolu. To już nie był okres stalinizmu, ale to nie znaczy, że to były już łatwe czasy. Dzięki za przypomnienie tej pięknej pieśni.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Lach Pustelnik pewnie pamiętają, i co z tego, likwidował ubeckich szpicli, to i pamiętają. A Gazety Wyborczej to nie podawaj za źródło, bo to wstyd, żeby taka gazeta w niepodległej Polsce za wyrocznię uchodziła. Zero wiarygodności.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
  • Gość zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • obywatel
      Krawcowa

      Przez obywatel · Opublikowano

    • Pan Ropuch
      pierwsze szpulowe gramofonowanie na unitrze

      Przez Pan Ropuch · Opublikowano

      @wierszyki Zgadzam się, jestem łasuchem dobrych snów, ale te świadomie skrócone są dobre, jak bywają szybkie i intensywne. :D
    • Pan Ropuch
      Sala 117

      Przez Pan Ropuch · Opublikowano

      @Migrena Bardzo dużo wiersza w wierszu, osobiście ropuchowi takiemu jak ja za dużo jest tu wszystkiego. Mniejsza o inszość, że powtarzają się zapachy: pachną krwią, potem, kurzem i strachem, by później zapachu leków, krwi, metalicznej wody i betonu, tudzież bodźce: zimno metalu; chłodzi się jak stara stal oraz dwukrotnie pikujący monitor. O krwi już nawet nie będę wspominał – wszystko jest krwawe, zakrwawione. Nawet sala z tytułowej 117 zamienia się w 17, ale to już szczególik.   Sprobuj to napisac w tytulowych 117 slowach, mysle ze przekaz moze byc nawet duzo mocniejszy..    przykladowo:   Sala sto siedemnaście pachnie chemią i gnijącym życiem.   Twoje ciało jest jak spalony list, a kości skrzypią pod palcami.   Trzymam Twoją dłoń, która pachnie krwią i strachem, ale wiem, że to już tylko ciepło, które odpłynie.   Aparatura mruga, monitor pikając ogłasza koniec. Pielęgniarka nie patrzy, bo słowa już nie wystarczą.   Moje serce staje jak pies pod zamkniętymi drzwiami. Chciałbym Cię nakarmić dniami, których nie było, ale życie odchodzi cicho.   Kiedy aparatura milknie, gaśnie światło.   Zostaje cisza – ciężka, jak mokre poduszki. Ale ta cisza to Ty. Już nie w bólu. Oddychasz we mnie, twarda i brutalna, jak nieoswojone życie.    
    • andrew
      Póki słońce humor ma

      Przez andrew · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar ... nie zapomnij zabrać jej będzie udany dzień  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • infelia
      Krawcowa

      Przez infelia · Opublikowano

      Łup, łup, łup, drap, drap, stuk, stuk. Co tam znowu za cholera się dobija? Licho w drzwiach staje ubłocone, Mizerota nosem pociąga, zasmarkaniec.   Prześcieradło dziurawe z siebie zrzuca. Uuuu... dobry człowieku, odzieniem ratuj, Bo na chleb nie zarobię z dziurami na tyłku. Oj, ty nieszczęśniku! w bajkach cię sponiewierali.   Jak ci na imię? „Beztwarz” za mną wołają. Kto ci taką krzywdę zrobił, dziecino? Wydziergam ci sweter ze słów aksamitnych, Portki uszyję z akcentów na twoją miarę.   Czapeczkę z rymów uplotę, wepnę orle pióro, Cekinami metafor przyozdobię cię całego. Co tam stoisz w mroku? oj, nieładnie! Manekina podszczypujesz, kawalerze?   Uchuchu, buahhaha, dzyń-dzyń tylko słychać. A puknij ty się w głowę, casanovo bez majtek. Miarę muszę zebrać, nie garb się, stój bez ruchu, Chuchro z ciebie, a nie duch, z metra cięty krasnal.   Uszy brudne, ośle, ty chcesz dzieci straszyć? Jak przywołam sobie pamięć z dawien dawna, To potwór kosmaty siadał mi na rogu łóżka, A ja nie miałam odwagi zerknąć spod kołdry   Kto mi tam zjada nogi; chrup, tylko słyszałam, Uszy zakrywałam przed wyciem ludożercy. Ciach za nos! boleśnie mnie chwytał, podlec, Wlókł z łóżka na pożarcie — takie były czasy.   Nóg nie umyłeś z lenistwa? dawaj, szybko. Tu — miednica, szare mydło, wodą się polewaj. W końcu idziesz między ludzi, ty flejtuchu. Ile klas skończyłeś w szkole duchów?   A ile korytarzy? buhuhu, co, pod górkę było? Dyplom masz z Collegium Duchum? Powodzenia, idź, ciamajdo, straszyć koty! Ubierz się choć, i na golasa narobisz popłochu...  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...