Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesteś jedyną zmienną 
w moim życiu - mówisz  
kibel po przebudzeniu śniadanie prysznic te same  zapachy dźwięki i nagle ty 
rzeczowo rzecz biorąc wprowadzasz chaos humanistyczny 
a twoje (nad)interpretacje cisną się pod łóżkiem z plusem i minusem

w nieskończoności i klaustrofobii 

Więc nie dziw się, że gdy boli mnie głowa badam to skrupulatnie i wciąż mi wychodzi 
że jesteś jedyną zmienną w moim życiu 
Bo przecież na wszystkie inne już się uodporniłem wirusy, drożdże, bakterie, samotności i inne robactwa dobrze już znam 

To musisz być ty 
jedyna  zmienna w tym równaniu

Opublikowano (edytowane)

@ania mila milewska  a może by tak?! Co Ty na to?

 

jesteś jedyną zmienną 
w moim życiu - mówisz  

 

kibel po przebudzeniu

śniadanie prysznic

te same  zapachy

dźwięki i nagle ty 
 

rzeczowo rzecz biorąc

wprowadzasz  
a twoje (nad)interpretacje

cisną się pod łóżkiem

 

z plusem i minusem

w nieskończoności i klaustrofobii 

grasz w kotka i myszkę

więc nie dziw się,

 

że gdy boli mnie głowa

badam to skrupulatnie

i wciąż mi wychodzi 
jesteś jedyną zmienną 

 

na wszystko inne

już się uodporniłem

wirusy, drożdże, bakterie,

samotności i inne robactwa

 

dobrze już wiem 

to musisz być ty 
jedyna  zmienna

w moim równaniu

 

 

 

 

pozdrawiam

 
Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

znowu Valerianie byś coś zamienił a nie zakrztusił się nim na szczęście!

 

pzdr

Opublikowano (edytowane)

@valeria

Valerian vel Valeria

spod znaku zodiaku

tęczowy kucyk pony

 

antykomentarz antyrym

to sposób jego na byt

poczciwy i nie szalony

 

blichtrem daje z francuska

jak rybka w wodzie pluska

nie gniewaj się jak na ruska

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@[email protected] hm.. zamysł tekstu był inny. Najlepszą recenzję usłyszałam taką: „przewrotny, bo czytam zmienną, a słyszę stałą”. Nie chcę zmienić zmiennej,  bo druga osoba zawsze wprowadza „chaos” w czyimś porządku, choćby tym ze zabiera więcej miejsca w łóżku niż jedna:). To nie o to tu chodzi :) pozdrawiam! 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płonąłem żarem nie z tego świata gdy całowałem cię iskrą w szyję ogniem wiecznego pożądania czułem że płonąc żyję drżała ziemia namiętnością oczy jak ogniki błyszczały kochaliśmy się z miłością ty dla mnie cała ja dla ciebie cały między nami napięcie co wciąż narastało budziło podniecenie aż wszystko się stało leżeliśmy przytuleni patrząc w oczy błyszczące tysiące pragnień ogni prosiło by nie stało się końcem wspomnienie jak wulkan przygasa nie ma nas nie ma ognia została ze mnie wypalona zapałka łza samotna gorąca – popiół z nas
    • Nie powiem, że było łatwo, bo było ciężko.   Wielki świat sypał się, ruletka ruszyła.   Ale nasz mały rozkwitał — była kolorowa telewizja i Ameryka. Kilkusekundowa reklama, jak sen o luksusie.   Wszystko już było. Bajki — starannie czytane przez matkę, o dzielnych rycerzach i śpiących królewnach, zdawkowo o smokach.   Na katechezie dorodne anioły śmiały się słodko, a diabły zdawkowo.   Te czaiły się namacalnie, jak dzikie koty w podziemnych przejściach — narkotykiem w czarnych żyłach i w szemranych bramach, kreszowym kastetem na szczęce.   A ja ustawiałem widzialną ręką dwie armie plastikowych żołnierzy na brzegu stołu.   Tak — od zawsze walczę z historią.   Dziś rozpad nie jest połowiczny. Orkiestra gra na pokładzie. Żałoba musi być  W dobrym stylu.   Trwa spór o smak w karcie dań, na wyspach szczęśliwości, dokąd ten rejs ma na końcu dopłynąć, jak mawia niejedno pismo.   No cóż… Dobre intencje są cnotą umierających cywilizacji.   Ale nie ma chętnego do służby w maszynowni, aby doglądać barometru i zaworów.   To przecież brudna robota, a każdy chce mieć czyste sumienie i gładkie dłonie.   W trzeciej klasie buzuje ferment, Nieważne… ale muzyka gra i gra.    
    • @Berenika97Bereniko, jak Ty potrafisz się ładnie cieszyć. Taki zachwyt w oczach masz jak dziecko, nie do zapłacenia, dziękuję :) 
    • @Alicja_Wysocka Ależ to jest zmysłowe! Ten wiersz pachnie, mieni się, połyskuje jak te brylanciki z pajęczyn! "Czy można grzeszyć oczami?" - och, można i trzeba! I jesień jest właśnie do tego stworzona - ta purpura, ta pozłota, to bogactwo kolorów... To jest zmysłowa pora roku i Ty to doskonale uchwyciłaś. Uwielbiam te detale - "brylancik z nici pajęczych", "koral z jarzębiny", "woal z mglistych zamyśleń". To są obrazy, które czuję niemal fizycznie. Wiersz cudowny! :)    
    • @Berenika97 Celna uwaga.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...