Zgłoś

@Yavanna Bo co odwaga, to na sposoby To ta przewaga, lecącej kłody   Ma ten wiersz coś w sobie Zatrzymał M.

@Konrad Koper Co na szczęściu, za, pomaga To w nieszczęściu, dobra rada   Ciekawe :) M.

@Ewelina Bo co bieg, na te rodzaje Bo zatrzymać, się przydaje   Fajnie napisane Z głębia to się ceni :) M.

Z cyklu : Dwóch czy jeden (wspólny tomik z tramwaj63)     Nowolipie to nie nowość na lipie   Byłem, jaki jestem Bez zmiany się zmieniłem   Tworzę jak tworzyłem Choć dawno się skończyłem   Wiele opowiadania Jeszcze więcej gadania   Człowiek musi poznać Tego własnego drania   Tego co rozpoczyna I tego co się nagina   Tego co się napina I rzepy do głowy przypina   Bo ładnie się kręcą I tak fajnie odstają   Ważne jednak Czy do końca wenę zbierają   I wspierają Wykorzystują   I się stają Znów ucztują   Prawdziwa uczta jednak Przed Tobą   Zrozumiesz, jak się Otoczysz pogodą   Pogodne serce Odbudowane   W natłoku myśli Ciągle składane   W natłoku zdarzeń Mówi, przekonuje   Że tylko nowy człowiek Na nowo się dobrze czuje           //Marcin z Frysztaka         Piszę opowieści, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze   Wszystkie moje książki          Za darmo Znajdziesz na stronie:         wilusz.org

@Somalija    Zakopać coś można tylko w ziemi, zatem te dwa słowa (tj. w ziemi) możesz usunąć. Proponuję też:    - zmienić porządek wyrazów na "skupieniem świata", wtedy w powyższej i w tej linijce zachowasz układ podmiot-do- pełnienie;    - użyć słowa "pełzająconiska", przez co dwa wyrazy zastąpisz jednym;    - zamień miejscami "pragnie" i "bardzo", dwie ostatnie zmiany spowodują, że Twój wiersz będzie dłużej pamiętany, tu przez wyakcentowanie "pragnie".    Serdeczne pozdrowienia.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.