Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znad jeziora Mój

Niewygoda
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Super! ;)) Akrostychy są przepyszne, twój - fantastyczny, a może by z tego pokombinować wiersz biwakowy?, z przesłaniem pt: „MÓJ KOC” - i dać go na noc ;) , a przy okazji domknąć sobie obie strony tekstu? Przepraszam, że ośmieliłem się eksperymentować nad twoim gotowym dziełkiem, ale jest po prostu urocze, letnie, wakacyjne. Pzdr.:)


 

Mazurskie jeziora, szeleści tataraK

Ówdzie ptasi koncert, pod żaglem gorącO...

Jeszcze tylko chwilkę słońca - i dobranoC

 

Wtedy jednak stracimy rym, więc twoja wersja jest - the best.

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Do mnie to? Nie widzę nick'a, ale wnioskuję z treści tego komentarza, i tego co wcześniej pisałem w swoim. O czym ty ze mną piszesz?, wypowiadałem się wcześniej - co do tekstu, masz jakieś problemy osobiste, że prowadzisz dyskusję w całkiem obcym mi kierunku? Nieczytelnym?;) Co się dzieje?, mam nie komentować twoich tekstów?, zdaje się to był pierwszy mój komentarz u ciebie, wystarczy jasno sprecyzować.

Tomasz Kucina

Tomasz Kucina

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No tak, tylko po co dziwne sugestie o tym, że ja byłem pod tym żaglem, odniosłem się tylko do tekstu, i widocznie niepotrzebnie próbowałem złożyć akrostych dwustronny - domknięty w formie zabawy z tekstem, musiało się nie spodobać skoro wycieczki poza tekst i piosenki z czasów moich dziadków. Jak stop, to stop, rozumiem ;)

  • 1 rok później...
  • Niewygoda zmienił(a) tytuł na Znad jeziora Mój

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Lutnia przemijania

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Sekrett ja też niż o czkwace nie słyszałem, ale o czkawce i to pojonej nie jednej raz:) dzięki za miłe słowo dla moich jubilerskiego czatowania pozłacanym tombakiem:) pozdrawiam 
    • Waldemar_Talar_Talar
      Łąka

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - lubię takie klimaty -  smakuje mi ten wiersz -                                                                                                 Pzdr.
    • Corleone 11
      Kultura powinna

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      Ciekawe, co - szanowny mój Czytelniku - pomyślałeś w pierwszej chwili po przeczytaniu znajdującego się powyżej tytułu. Może odebrałeś stanowiące go słowa poważnie i zacząłeś dobierać umysłem kolejne doń wyrazy? A może przyjąłeś je lekko i postanowiłeś żartobliwie spytać, kim jest ów "powinn"? Kto zacz, cóż za osobnik kryje się za określeniem, użytym - zdawać mogłoby się - w dopełniaczu liczby pojedynczej? Tak czy inaczej - pozwól mi kontynuować. I przyjąć postawę pierwszą z wymienionych.    Kultura powinna przede wszystkim być. Istnieć. I jako będąca czy też istniejąca być rozpowszechniana. Zresztą: czy można - da się w ogóle rozpowszechniać coś, czego nie ma? Innymi słowy: rozkrzewiać brak czegoś konkretnego? Kończąc ten wątek stwierdzę, że można szerzyć brak jako taki - przykładowo, wycinając drzewa w lesie. Który to brak, powodowany wycinką, stanowi, spojrzawszy z drugiej strony, wkraczanie w podrzewną sferę przestrzeni. Wracam do kultury.     Mamy ją. Jest. Istnieje. Co dalej?     Poziomy - kultura niższa i kultura wyższa. Podział stworzony - a jakże! - przez reprezentantów tej drugiej. Z, nie tylko teoretycznym, założeniem pewnego szacunku; żywionego i okazywanego przynajmniej do momentu, gdy jest go za co żywić i za co okazywać reprezentantom tej pierwszej. Dlaczego wymieniłem je w takiej kolejności? Bo czy nie jest tak, że kultura wyższa wyrasta z niższej? Ot, gdzieś - w odległej mniej albo bardziej przestrzeni od tu i kiedyś - w odległym mniej albo bardziej od teraz - egzystujący przedstawiciel tejże pomyślał i uznał: Czas na zmianę postawy. Na zaprzestanie pewnych zachowań. Od teraz to a to będę - będziemy - robić inaczej. Lepiej, czyli bardziej kulturalnie. Poczynając od staranności w mowie. I w piśmie, jeżeli wspomniany właśnie przedstawiciel kultury niższej piśmiennym był. Czy jednak fakt ten czyni kulturę niższą ważniejszą od wyższej? Bynajmniej.     Dzieje się także wpływ kultury wyższej na niższą, a dokładniej przedstawicieli - tu odwróciłem uprzednią kolejność - pierwszej na przedstawicieli drugiej. Wpływ rozwijający. Tym samym swoista ważniejszość  apostrzeżenie przenosi się do sfery osób wyższego poziomu. Przy okazji "słowne", dosłownie i nie - zwrócenie uwagi na fakt nieistnienia w polszczyźnie wysokokulturowego odpowiednika słowa "prostak".  Z wyrazem "cham" sytuacja jest przeciwstawna: tu na przysłowiową drugą szalę język polski położył swoim użytkownikom "pana". Który to wyraz oczywiście istotowo związany jest także ze majątkowym statusem obu przed chwilą przeciwstawionych.    Co jeszcze kultura powinna? Łączyć, co czyni tak zwany "międzykulturowy dialog" wskazanym, ba! pożądanym - z poziomu wzajemnych zrozumienia i szacunku. A przynajmniej z poziomu tolerancji, chociaż akceptacja byłaby jeszcze milej widzianą. Pytanie o rzeczywistą możliwość tegoż jest pytaniem o poziom - niższy bądź wyższy - osób do owego dialogu stających lub też osób ów dialog podejmujących. Pominę tu oczywistość konieczności reprezentowania wyższego przez obie te osoby.    A skoro podjąłem już temat stawianych - ogólnie pojętej kulturze - wymagań,  zaznaczę, że połączenia materialnych przejawów kultur konkretnych narodów mogą znajdować uznanie. A może nawet sprawiać interesujące wrażenie...       Kartuzy, 17. Listopada 2025

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Waldemar_Talar_Talar
      Sznury

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - w domu w którym mieszkam jest strych gdzie żona zimową porą wiesza pościel - twój wiersz to prawda oczywista o tym miejscu -                                                                                       Pzdr. serdecznie.
    • nieporadnik
      O honor wagin!

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      Ile pan, Iga, wie, że i wagina Peli? Atoli pan, Iga, wie, że i ...

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...