Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

człowiek ma problem

iwonaroma
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

z komunikacją

 

wymyślił więc mowę

i ćwiczy tę całą technikę

 

posiada również

kłopot z miłością

stąd uprawia sztukę 

 

(gdyby nie było żadnych zakłóceń 

siedziałby w ciszy

 

i patrzył w oczy - gwiazdy)  

5
Lahaj

Lahaj

Opublikowano
Opublikowano

@iwonaroma zgrabnie napisane ale nie zgadzam się co do meritum w moim jednak odczuciu człowiek próbuje zwalczyć zakłócenia jak potrafi, dużym wysiłkiem wręcz heroicznym stara się zawładnąć swoimi ograniczeniami winniśmy mu szacunek. Siedzieć i patrzeć w gwiazdy pewnie kiedyś tak było i pewnie gdzieś wciąż tak jest i może kiedyś tez tak będzie. Oby.

iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Ajzawad  dzięki 

 

 

 

@Lahaj ok, kto ma działać , niech działa, byle nie głupio tworząc coraz więcej zakłóceń. Działanie ze spokojem, miłością rodzi coraz więcej spokoju i miłości. Oczywiście istnieje mnóstwo pozoranctwa stąd warto mieć oczy i uszy otwarte :) 

Wiem, że się 'trochę ' wymądrzam ale mam to tego prawo,  przeżyłam to i owo ;)

Poza tym ... za długo nie można siedzieć w nocy na trawie by obserwować gwiazdy, bo się wilka dostanie  ;) trzeba wstać,  zatańczyć,  napisać wiersz, pocałować ukochaną etc. :)

 

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@iwonaroma sztukę miłości w ciszy w akademiku i owszem. Teraz chyba jest za dużo zakłóceń

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawy wiersz Iwonko. Kiedyś ktoś na pierwszą randkę przyniósł lunetę, bo myślał, że ksywa Calluna jest od księżyca i w gwiazdy patrzył przez 2 godz....Dużo wspomnień popłynęło z tego utworu. Thx. Pzdr

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@iwonaroma niestety za mało wiersza w wierszu cytuję:

 

Człowiek ma problem z komunikacją wymyślił więc mowę i ćwiczy tę całą technikę.

Posiada również kłopot z miłością

stąd uprawia sztukę. (gdyby nie było żadnych zakłóceń siedziałby w ciszy

i patrzył w oczy - gwiazdy.

 

Te oczy gwiazdy to za mało by to się mogło stać nawet miniaturą. Podział na strofy nie zmienia odczytu. 

 

peace!

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      AI kontra rodzice

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...