muły denne

[kot szarobury]

coraz mocniej grzęźniemy w gęstym mule czasu,

coraz głębiej, aż kiedyś zmienimy się w skałę.

sypiemy katarakty ze wspomnień, z doświadczeń

zaciskanych w pamięci kurczowo, wytrwale.

 

na dnie starej klepsydry drobna siatka spękań,

ziarna chwil już nieliczne, coraz szybciej pędzą.

porzuci nas meandrem oszalała rzeka

i noc tylko zostanie, nieprzebrana ciemność

 

i im dalej, im bliżej tym większa nadzieja,

rozpaczliwie naiwna, że pod tą klepsydrą

zbiera piach przesypany jakaś boska ręka,

a nasz czas nie przesącza się w niebyt i w nicość

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wróciłam, bo puenta mi w głowie zagrała dość konkretnie. 

Z naukowego punktu widzenia, zamienimy się w carbon, po śmierci i tak wracamy do ekosystemu. Tak krąży materia, co ma sens. Aczkolwiek, wybieram Twoją wersję. Pozdrawiam

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dopóki jeszcze o to ktoś dba, historia zapamięta przynajmniej tych nielicznych i wyjątkowych. Reszcie, niestety przesącza się ta choroba bardzo szybko. Tworzymy tylko, jak wspomniała Dag, kolejne warstwy.

Ale czy coraz bardziej grzęźniemy, podejrzewam, że nie jesteśmy ani pierwszym, ani ostatnim pokoleniem, które myślało podobnie. Smutno, ale zgrabnie.

Pozdrawiam.

 

[kot szarobury]

@Dag Dziękuję, nikt nie wie jak jest na prawdę. Widzimy co się dzieje z pokrowcem na to coś co go napędza. Doświadczałem rzeczy, których nie wyjaśni mędrca szkiełko i oko. Więc, może jest jakaś nadzieja? Pozdrawiam

@jan_komułzykant Myślę, że świadomość przemijalności jest ałaśnie właśnie owocem z drzewa wiadomości dobrego i złego. Dziękuję i pozdrawiam :)

[Marek.zak1]

@kot szarobury

Ja zacytuję starego Pallissera: "Na nic nie czekam, niczego nie oczekuję" i jest mi z tym dobrze, bo każdy dzień jest wielką wartością. Wiersz bardzo ładny i o ważnych sprawach, co na duży plus.  Pozdro

Edytowane 5 Stycznia 2020 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)

[Gość Przemyslaw Prus]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie powinno być - zbiera piach przesypany jakąś boską ręką,   

 

jestem na tak w sensie podobania się :D

[Gość]

@kot szarobury tak, tego nie wie nikt. 

Polecalam już kiedyś dokument 'One Strange Rock" z Hadfield w roli głównej.

Trochę zamieszanie mi w głowie zrobił.

Tak czy inaczej, w obliczu choroby, fajnie jest moc się odnieść do wiary, czy filozofii i nie skupiać się tylko na tym, że będziemy kolejnym pierwiastkiem. 

Pozdrawiam serdecznie

[Luule]

Witaj Kocie:) Czytam sobie któryś raz i za każdym razem podoba mi się coraz bardziej i nie/stety czy chcę czy nie chcę - grzęznę w tym mule:) Główne nawiązania jakie przyszły na myśl już tu padły w komentarzach. Ale apropos, że stajemy się węglem to nie wiedziałam, bardziej zawsze myślałam o użyźnianiu i ogólnym obiegu.

 

Spodobały mi się od razu dwa pierwsze wersy, bo można je odczytywać różnie, budując sobie poboczne metafory, nawet pomimo, że potem się to wszystko bardziej klaruje (miast zamulać;P) to wcale nie przeszkadza 'bawić' się nimi dalej. Cały wiersz jest bardzo fajną metaforą, pomysłem, z tytułem na czele, choć im właśnie dłużej go czytam i myślę o temacie, to odczuwam coraz większy ciężar, i lepkość bagna, że zastanawiam się czy wiersz był dla autora nagłym pomysłem w sensie metafory, czy jednak współodczuwam jego lepkiego i pogłębiającego się doła. 

Przyznam się jeszcze, (choć nie wiem czy to dobrze), że zawsze słysząc gdzieś obelgę ' ty mule denny' miałam zupełnie inne rozumienie tego frazesu od jego oryginalnego 'bio'znaczenia.;) 

Pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Bardzo dobry tytuł, gra ładnie z treścią... a w tej... można doszukać się wielu analogii, bo czymże jesteśmy...

niektórzy stają się 'mułem' już za życia. Całości przyklasnę... i zadam jeszcze pytanie, czy jn.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam.

[kot szarobury]

@Nata_Kruk no to nie było mnie rok tutaj. Nigdy nie twierdziłem, że portal beze mnie padnie. Dziękuję Nato.  za pochylenie się. Wszytkiego co najlepsze w tym nadeszłym już pierwszym roku trzeciej dekady XXI wieku. Pozdrwiam

[Oxyvia]

@kot szarobury Ooo, nie mówiłeś, że znowu tu wracasz! Witam, witam!