Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przyjaciel

Annie

Przez Annie
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Annie

Annie

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

zabrałam dzisiaj na spacer moje ciało

muszę je czasami wyprowadzać 

żeby kompletnie nie sflaczało

 

nie marudziło że jest zmęczone

szło posłusznie i podziwiało 

widoki

8
Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

Ciało, to tak jak dziecko. Troszcząc się, trzeba je zmuszać do wysiłku, bo inaczej się rozleniwia, z tym, że w stosunku do własnego ciała można być apodyktycznym, natomiast w stosunku do dzieci, to już nie jest trendy, czy poprawne politycznie. Zaraz dojdzie do gwałtu ma moim ciele, bo ide na rower, a jest raczej chłodno i ciemno. Ono do mnie mówi: Marek, nie chcę tego, a ja podpowiadam: Musisz qwa i koniec. To dla twojego dobra:)

1
Annie

Annie

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Ja swojego na rower nie dam rady wyciągnąć, jeszcze o tej porze roku ?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Także podziwiam twoje, ze się słucha. Ale widzę, że masz dobre środki perswazji. 
Marcinie dzięki :) 

 

 

  • 2 tygodnie później...
huncwot

huncwot

Opublikowano
Opublikowano

moje ciało zapytało przed zebrą

czy iść po białych czy po czarnych liniach

i dlaczego te linie to zebra a nie tygrys

muszę częściej wyprowadzać moje ciało na spacer

bo zakłóca pracę mózgu - mojego prawdziwego ja

 

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Choinka

      Przez violetta · Opublikowano

      @infelia a co byś oberwał:)
    • infelia
      Choinka

      Przez infelia · Opublikowano

      @violetta Cała frajda polegała na tym jak je ukraść.
    • Tyrs
      Sutra druga

      Przez Tyrs · Opublikowano

      Dostałem almanach – miło, z czerwoną okładziną poplamioną tłuszczem - trudno. Trafiłem na ćpuna – pożegnał mnie wulgaryzmem, przepadł za drzwiami kwadratu. Ikona. Wieszajcie święte obrazy zamiast portretów - Egalite, upojna francuska dziwko, twoja latarnia rottes Milieu świeci zabójczym światłem. Dałem ćpunowi en liberté provisoire sutrę, świętą sutrę poety – zwrócił drukowaną kartkę z pionowym gryzmołem przeciętym w poprzek: lokomotywy mogą mieć kolor słonecznika, zielony korpus, żółte koła, można przetworzyć puszki na kolory, a wprawny ogrodnik wypełni je żużlem ze spalin, oleistą cieczą, zbierze nasiona, które się wysiały - bezwiednie, nada sens sutrom przerwanej melancholii. Nadbrzeże myśli o twoim słoneczniku, nadbrzeże myśli o rdzawej wodzie, gdzie uschłe kielichy, wgłębki, piwisi domki dla krabów, nowe molekularne wiązania, nasiona dające życie kwiatom. Nadbrzeże myśli o twoim słoneczniku, srebrzystym drzewie Mondriana, neoplastycyzmie, pionie żółtej lokomotywy, czerwonym almanachu leżącym na stole – poziomym, brudnym dopełnieniu dwóch, krzyżujących się szpalt niebieskiej przestrzeni bez przedmiotowości, formy, wyzwaniu. Smutny almanachu, wypasiony wierszami, tłusty, stekiem kłamliwych sutr. Siedzę sam od godziny, palę - dla zgorszonej kobiety, odbieram kretyński telefon – od kretynki, palę – znów, piszę o wypalonych ćpunach i papierosach (za dużo o papierosach), czytam bluźniercze wiersze innych, swój – równie brudny, słucham The Tallis Scholars. Nic wcześniej nie było tak puste, plugawy almanachu, żadna myśl, żadna wyschnięta studnia, żadne serce - pustynnych ojców, morderców, wdowców, maszerujących w krucjatach dzieci. Nic nigdy nie było tak brudne, plugawy almanachu, posłuchaj ze mną riffu zacinającej się płyty. A Ty, Wielki, Niewymowny Tetragramie, jeśli jesteś - czarny na białym, pewny, zawisły w rogu szeptuchowej chaty albo i willi pokrytej boniami (jak we florenckim siodle Medyceuszy), gotów wciąż do tworzenia: wulgarnego słowa, ćpunów i poetów, ikon, zmaż wszystkie winy słonecznikowego znaku, skrop w skwar hizopem według twojej sutry, zasadź w oliwnym gaju, oto stoję z tłustym, plugawym almanachem pod pachą – nie gardź.   
    • violetta
      Choinka

      Przez violetta · Opublikowano

      @infelia lubiłam je lizać:)
    • infelia
      Choinka

      Przez infelia · Opublikowano

      @violetta Te właśnie sopelki były podstępnie podkradane, a w ich miejsce trafiał rulonik papieru. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...