Opłotki

[bona]

I

 

Nie ma śniegu, nie ma zimy. Pod wystrojoną

choinką pierwsze igły, na stole śpi Jezus 

z niedomkniętymi powiekami. W radiu dyskusja

o mowie nienawiści. Jeżeli nie mogę otworzyć

kluczem, otwieram cierpliwością.

 

II

 

Od wschodu do zachodu jaskrawoniebiesko,

bezchmurnie, wydobywam dobre rzeczy.

Z zarośniętego rowu spogląda na mnie lis,

przez mgnienie spotkanie oczu i zaraz znika.

Pokorę gubimy każdego dnia. 

 

III

 

Zaspany dzień. Za kościelnymi witrażami przelatują

cienie ptaków. Sól jest symbolem przyjaźni i mam

ją w sobie, kapłan mówi o dniu, o którym

nikt nic nie wie.

 

 

[bona]

@Pia  - Dziękuję, bardzo się cieszę że coś znalazłaś dla siebie :) 

Pozdrawiam!

[Gość]

Ja też z przyjemnością przeczytałam :-) 

[bona]

@Gosława - Dziękuję i pozdrawiam :)

[Paweł Artomiuk]

w radiu, w radio - pierwsze moje zatrzymanie w tekście

w radiu chyba jest spoko (o ile nie w radiu toruńskim, a pewnie w tym trwała ta rzekoma debata)

w każdym razie było zatrzymanie i rozkminka jak lepiej...

 

nie zaskakuje tematyka kościelna (agresja nie bierze się znikąd) ale przecież oceniam wiersz nie autorkę

i niestety muszę przyznać, że jest to dobry, spójny, tekst

choć to czy sól jest symbolem przyjaźni (chyba że pod uwagę bierzemy chleb i sól)

jest dla mnie dość dyskusyjne.

 

podsumowując uważam tekst za udany choć z pewnością nie na tyle udany

abym rzucił się na niego i zaczął uczyć na pamięć 

(to się zdarza raz na rok, na tym portalu tylko raz się zdarzyło)

wiersz "czas" - gerbera

polecam

 

PS. mój chłopak mówi do mnie lisie i ten lis w tekście ma dla mnie dodatkowy smaczek :p

 

oczywiście pozdrawiam potrójnie

bo przecież raz to za mało ;)

 

 

 

Link do wiersza Gerbera:

 

 

[bona]

@Paweł Artomiuk - 1. w radiu, w radio - z tego co wiem obie formy są dopuszczalne. 2. Sól jest symbolem przyjaźni, link: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  3. Wiersz Gerbera zaraz przeczytam :) :)

Przeczytałam, dobry, chociaż:

Czas 

 

 

mała dziewczynka na rozbujanej huśtawce 

ruch – ona  

ona – ruch 

jeszcze nie wie że już jutro będzie świadoma huśtawki 

ruch – lęk  

lęk – ruch 

potem upadek  

osobno ruch  

osobno lęk  

osobno ona 

na swoim miejscu zostaje tylko huśtawka

 

Hmmm, nie wiem czy mogę się zgodzić z tym: osobno ruch, osobno lęk, osobno upadek.

Przeżyłam coś takiego, możesz się śmiać, groziło mi kalectwo, lekarz skierował na operację która nigdy nie wychodzi, nawet jak wyjdzie, upadłam na kolana i płakałam jak dziecko przed obrazem

Matki Boskiej, wyszłam z tego, ale to inna sprawa. Nie zgodzę się z tym że to wszystko osobno, jak upadałam było trzy w jednym, dosłownie, ułamki sekund a w myśli skumulowane: lęk, na którą rękę i ja z tym. Pozdrawiam.