Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

czary to czy magia

za drzwiami drugie

widzę za nimi

trzecie są

 

mało tego to nie

koniec -  kolejne

czuję  -  więc się 

boję czy wyjdę

 

czy znowu niebo

ujrzę - ptasi śpiew

usłyszę  -  będę

widział to i tamto

 

a nie te cholerne 

drzwi które są 

smutne głuche

nie mają klamek

 

w tym świecie co 

jestem nie ma okien

więc muszę się 

obudzić by wyjść

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Jan Paweł D. (Krakelura)  -  mówi się trudno - nie musi się podobać - ale z tymi ogonkami

to nie wiem o czym jest mowa -  ja tego nie widzę  - fakt 

nie rozdzieliłem jednego fragmentu - ale i tak wiadomo

było o co biega - dzięki że zajrzałeś.

                                                                                                                      Pozd.

Opublikowano

@Jan Paweł D. (Krakelura)  -  no faktycznie nie zauważyłem -

                                                  widać coś nie tak ze wzrokiem

                                                  albo skupieniem.

                                                  Magia i czary zostają  bo jak

                                                  głębiej im się przyjrzeć to

                                                  jednak się różnią.

                                                                                                                                   

                                                     

Opublikowano

gdzieś tam chyba w mowie potocznej przyjęło się "czary to czy magia" przynajmniej ja gdzieś to słyszałem

a może to była jakaś bajka?... nie wiem.

W każdym razie nie widzę błędu.

Podoba się pomysł jak i puenta tekstu choć zapis drażniący, spłyca wymowę tekstu.

 

Opublikowano

@Paweł Artomiuk  -  cieszy mnie to co napisałeś -  dzięki

                                     serdeczne.

                                     Udanych Świąt życzę.

                                                                                                                            

@Oxyvia  -  dziękuje serdecznie za przeczytanie - a peel

                      niech walczy...

                      Spokoju Świątecznego życzę.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...