Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Wieloświat

 

Asia boi się wieczorów

ojciec wracając do domu

przybiera postać wilka

raniąc mamę ostrymi kłami

 

za zamkniętymi oczyma

tatuś bierze ją na ręce

szepcząc mój skarbie

czas przeszły dokonany

 

rano idzie do szkoły

wczoraj dostała lufę z fizyki

za twierdzenie o zachowaniu godności

 

każdy świat wytrącający

uczucia elementarne

dąży do absolutnego

zera

Edytowane przez Gerber (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Mocny wiersz, bardzo podoba mi się jego przesłanie,

choć to "twierdzenie o zachowaniu godności" na lekcji fizyki mnie jakoś gryzie,

rozumiem sens tego wyrażenia i wiem, że licentia poetica daje prawo istnieć takim sformułowaniom, ale jakoś mi to nie pasuje,

ale nie ja jestem autorem, nie zmieniaj nic pod moim wpływem,

bo możesz popsuć :)

 

Ponadto, dwója z fizyki mogłaby być wg mnie, nie jest określony czas,

sytuacja liryczna mogłaby mieć przecież miejsce w PRL-u, tego nie wiemy.

A gdyby Asia była tu dorosłą osobą w dalszym ciągu udręczoną przez patologiczną sytuację rodzinną,
można by też napisać, że dostała dwóję (na studiach jest skala ocen 2-5).

 

Pozdrawiam,

 

D.

Opublikowano

@Deonix_ Wiesz, zachowanie godności ma się kojarzyć z fizyką i psychologią, zasada zachowania energii, światy równoległe, cząstki elementarne itp. Z drugiej strony świadomość, to co się dzieje w człowieku, kiedy ta rzeczywistość jest ciężka do zniesienia. Jeden z polskich fizyków powiedział, że fizyka to nauka o prostych rzeczach. kiedy ktoś rzuci kamieniem, to można obliczyć jego prędkość , tor lotu i przewidzieć gdzie spadnie, ale dlaczego ktoś go rzucił? to już zupełnie inny rodzaj wiedzy. Mam kilka takich wierszy i dalej będę kombinował, chcę stworzyć taki cykl.

Co do dwójki, to zmieniłem na lufę i tak zostawię, to nie ma znaczenia, ale masz rację, niekoniecznie wiersz odnosi się do teraz.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesteś  tu na ziemi, patrzę na Ciebie z góry. Żyjesz swoim życiem, ale bez miłości. Przyjadę  do Ciebie, wtedy zatańczymy razem taniec Twojego życia. Będą nas obserwować wszyscy, bo nikt takiego tancerza nie widział. Kto tańczy do światła księżyca. Kto odważny jest, by z nami zatańczyć, będzie jednym z nas. Nad ranem zabiorę Cię do mojej rezydencji. Inni też mogą jechać z nami. Pokażę Wam mój niewielki świat. Świat czerwieni i czerni. Och, ten przewrotny świat, tylko przez nas samych. Jedni go kochają, inni nie kochają. Panie na prawo, panowie na lewo. A diabły w którą stronę?                                                                                                                        Lovej . 2025-11-06                            Inspiracje . Nieudana miłość                                                        Dziś wyjątkowo inaczej napisałem ten wiersz .
    • @Annna2 mocny i bardzo aktualny przekaz świat niestety coraz bardziej jest chory i medycyna jest tu bezradna
    • Mama Alicji spod Alabamy, wstawaj, nie rżnij tutaj wielkiej damy! Patrz mi teraz w oczy, nie próbuj mnie zaskoczyć. Śpię, bo teraz znów lecą reklamy. Dietetyk, ten co mieszka koło Radości z gadania czerpał często mnóstwo radości. Zdrowo jeść- wykład daje taki, słuchają go wszystkie dzieciaki. Za efekt nie bierze odpowiedzialności. Pewien Olek gdzieś spod Ostrołęki, przeżył męki zwiedzając Łazienki. Z miną nieboraczka, i szukał choćby krzaczka. A za rogiem wszak były łazienki. Jasio tuż po koncercie w Piszu, muzyka prosił o rys podpisu. Potrzebny specjalny zeszyt, e - to kłopotów jest nazbyt, w domu przepisze do brudnopisu.
    • Tam z dala od zgiełku świata zamożnych, zdarzyło się coś, co było najważniejsze. Tylko ubodzy dostąpili spotkania z Nim. I Mędrcy Go nawiedzili. Dziecko, które urodziło się w żłobie. Gdzie jesteś Boże? Czy byłeś w Auschwitz? Jesteś na tamtym Wschodzie? Gdyby On był tylko w tym co dobre i fajne, miłości i wolności nie byłoby. Wyleniały kot siedzi pośród gruzów, a wokół tyle promieni słonecznych. I pies szuka jedzenia pod murami ocalałych domów. Przemyka jak strach wśród nieruchomych zwłok. Co zrobi Świat? Czy poda rękę ociekającą krwią? *" Wierzysz nie wierzysz, że się Boskie Dziecko rodzi w Tobie" (aforyzm sparafrazowany przez A. Mickiewicza)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...