Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nim moją szyję oplecie sznur

zaciągnę się chłodnym powietrzem

i spadnę niczym szmaciany wór

w ciemność co pustkę w proch zetrze

 

Otworzy się ziemi podłoga

i cisnę się w gardziel czarną

robaki me ciało przygarną

i skończy się duszy pożoga

 

Nim moją szyję oplecie sznur

wydam ostatnie tchnienie

i runę niczym spękany mur

w mrok co ukoi cierpienie

 

Zamknie się ziemi podłoga

i wtulę się w gardziel czarną

robaki me ciało przygarną

i cisza po mnie złowroga

 

..... zostanie

Opublikowano

Witam.Masz do tego prawo.Szanuję to.Ale przecież jakby na to nie patrzeć sztuka w każdej postaci ma się najpierw podobać twórcy dopiero potem jego odbiorcom.Czy się mylę ? Tobie się nie podoba.Ok.Biorę to na klatę.Być może spodoba się innym.To chyba tak działa.Czy nie ? Pozdrawiam.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No pewnie. Ja wyrażam jedynie swoje zdanie bazuje na swoim instykcie. Co do sztuki to powiedzmy sobie szczerze każdy może powiedzieć sprawdzam i wyciągnąć swoje wnioski. Do mnie nie przemawia banan przyklejony na szarą taśmę ktoś inny może coś w tym zobaczyć. Czy pierwszy czy drugi odbiorca ma rację wydaje mi się, że obaj bo jest to ich subiektywne zdanie na bazie ich własnych doświadczeń. 

Reasumując nie ma co się fochować tylko pisać jak się uważa i czuje, a lud sam oceni czy wychlosta czy będzie bić brawo

Edytowane przez eM_Ka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytając to zdanie moja wyobraźnia przedstawiła mi duże sklepowe okna wystawowe, a tam ukazane obietnice radości po udanych zakupach. Ogólnie mówiąc, każde okno, od zewnątrz lub wewnątrz potrafi wzbudzić ciekawość. @Domysły Monika Zwykle moc wiersza jest w samym tytule, który potrafi zaprosić do lektury. Taka melodia to zapewne pozytywne myślenie, a wówczas świat nabiera kolorów tęczy. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemile nagabywanej. 
    • Rozjaśnia się. Świat budzi się z koszmarnego snu. Barwy są pełne. Powietrze lekkie.   Wszystko dzisiaj niesie obietnicę. Każdy w swoim oknie maluje nową wizję: Śmiech i taniec.   Czy radość dzisiaj wzmacnia? Czy przez nią każdy czuje się zjednoczony? Czy smutek ciągnie w dół? Czy jest pokojem bez drzwi i nikt nie wejdzie?   Gdzie rozkwitnąć, by móc się pomnożyć w radości na zawsze?   Znaleźć spełnienie, Otworzyć się na siebie. Stworzyć taką melodię, przy której... Tańczysz.            
    • Szusy pająka na domyślnej strukturze w budowie – wieczór     Bezgłośny trzepot zygzak ciemnej materii – lot nietoperza     Wobec braku kolorów przestrzeń w dźwiękach osiada do psiej budy zagada turkot z dalekich torów   Man gave names... wiedział po co gładził rogi zwierzęce kładł na rybach swe ręce by brzozę widzieć nocą
    • @jaś dziękuję za miłe słowa dotyczace fotografii, którą zajmuję się od kilku lat amatorsko. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...