Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
**** 

 

ta twarz  

wbiła mi się w oczy 

przelotnym spojrzeniem 

na niedzielnym bieganiu w parku 

jej obcy wyraz 

brzmiał trochę znajomo 

jak riff z odległych lat 

gdzieś z okolic szkolnych korytarzy 

teraz 

była w niej tylko wychudła obojętność 

a jednak coś …. 

chodzę po całym mieszkaniu 

jej ostre rysy 

tkwią jeszcze we mnie 

nie mogę sobie przypomnieć 

twarzy 

która zaraz zniknie 

choć nie jest iluzją

 
Opublikowano

Czy to o "ciele pedagogicznym" wiersz? :-)

Tak mi się skojarzyło 

No bo gdyby to była miłość to z nutą melancholii a tak tylko ostre rysy przed oczyma 

Ciekawy wiersz

Opublikowano

No niestety używki sieją spustoszenie zarówno emocjonalne jak i fizyczne 

Ja kilka miesiecy temu byłam w swoich rodzinnych stronach 

Spotkałam koleżankę ze szkolnej ławki 

Czworo dzieci żeby w rozsypce i zdewastowany mąż przy boku 

Przykry widok 

Niby młoda a już tak doświadczona przez życie 

 

Opublikowano

Oczywiście, wypiję, hm.. od miesięcy? No cóż ja bez wyjścia na piwo, chyba niczego bym nie był w stanie napisać. Nie chodzi o to, że potem mam  wenę, ale zawsze coś zobaczę, usłyszę.

Opublikowano

@Gerber mnie stan zdrowie nie pozwala na picie 

W sumie to może lepiej bo mam "słabą głowę" po pół piwa plotę durnoty a po wypiciu całego śpiewam biesiadne przeboje :-) 

 

 

Opublikowano

No właśnie wiem że nie powinnam :-) 

Tak sobie tłumaczę :-) 

Fajnie że jesteś zrelaksowany :-) i rozluźniony :-)

Opublikowano

:-) przepraszam ja czasami lubię "zbaczać" z tematu :-) gaduła ze mnie straszna :-) 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...