@Migrena
„ Izolda jasnowłosa, jak promień słońca rannego. Jej piękno jaśniejsze niż gwiazdy na niebie."
;))))
Ach …przepiękna opowieść:) pełna światła i złocistych kłosów zbóż.!
hipnotyzuje niczym słowiańska pieśń .!
Mam ochotę rozpalić ognisko i tańczyć (w białej sukience i rumiankowym wianuszku ;). Tańczyć.! :)
bardzo mi się podoba:) Pozdrawiam Migrenko:)