Anioł w dolinie

[Gość]

 

stoi trzeci w rzędzie

anioł pośród swoich

z pochyloną głową

nie ma gdzie się

schronić

 

kryje już poczwarne

foremki do lotu

widzi jasną przepaść

czuje klifu cięcie

 

zamyka swe oczy

może jakoś będzie

 

uniósł się tak pewnie

do góry wnet pierwszy

oklaski dostając od

mistrza legendy

poszybował dalej

 

lata choć wyklęty

 

drugi jest już pierwszy

z planem szybko pognał 

do samego króla

drapieżnego orła

 

przyszła chwila prawdy

trzepotu niemego

z wyrokiem na klifie

wypatruje grani 

tam niskie wierzchołki

to na nich się schowa

tylko jeszcze z panem

czeka go rozmowa

 

stanął nad otchłanią

na znak tylko czeka

mistrza wzrok go ciągnie

na dół tam gdzie rzeka

nurtem płytkim płynie

 

w sam raz dla małego

zaklętej dolinie

 

porzucił swe skrzydła

nad stożkiem nadziei

nie chodzi nie fruwa

 

w świecie uległych

cieni

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 5 Listopada 2019 przez Gość (wyświetl historię edycji)

[Paweł Artomiuk]

"w nurcie płytkim płynie

 

w sam raz dla małego

w zaklętej dolinie" 

 

Nie wiem czy to błąd, zwracam uwagę, że blisko. 

Trudniej mi komentować rymowane. 

Nie podoba mi się rym: srebrzystym - mglistym

Ogólnie przyjemnie się czytało :-)

[Gość]

@light_2019 Dziękuję Light, to był mega błąd. Spadam i Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 5 Listopada 2019 przez Gość (wyświetl historię edycji)

[Czarek Płatak]

Wszyscy jesteśmy upadłymi aniołami... 

[Gość]

@Czarek Płatak dopełnieniem tego wiersza o aniolach " nierównej szansy" , które stają się upadłymi aniolami, może być poniższy obrazek. Jak miło, że Ty to wszystko chwytsz w mig...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 7 Listopada 2019 przez Gość (wyświetl historię edycji)