Znowu Romeo i Julia (epilog numer 148)
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Roma 199
ten dzień jest obietnicą
dusza nadal pasuje
a tak się bałam że jestem dla niej za mała
jest mi tak przyjemnie gdy mnie otula
w szafie pomiędzy koszulami wisi twoja
podaj mi ją
zaceruję dziury od wiatru
a sypie się z niej
jak śnieg zimą
jesienne liście
wyglądasz pięknie
jak kiedyś
rezerwacje mamy na pół do
już czas więc złap mnie za rękę
i chodź
tam gdzie nie będzie nic ponad
Edytowane przez Roma (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 65 odpowiedzi
- 967 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 465 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 394 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 350 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 345 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Xbovski · Opublikowano
Głowa w drzewach W lesie odnajduję siebie, Wśród cieni drzew, pod gwiezdnym niebem. Ciężar egzystencji mnie nie omija, Lecz natura jak matka ramiona rozwija. Myślami krążę, wciąż jesteś blisko, Choć czasem cierpienie odbiera mi wszystko. Krąg życia ból niesie w swym szepcie, Lecz w lesie to brzmi jak pieśń w zalotnej projekcie. Drzewo, co stoi, nic mnie nie zrani, Korzenie w ziemi, gałęzie w otchłani. To cisza, co woła, to spokój mnie koi, W niej serce, co bije w harmonii Head in the trees In the forest, I find myself true, Amid shadows of trees, ’neath the starry hue. The weight of existence does not pass me by, Yet nature, like a mother, spreads arms to the sky. My thoughts still wander, you’re ever near, Though sorrow at times steals all I hold dear. The circle of life bears pain in its tone, Yet in the forest, it sings like a hymn of its own. The tree that stands will cause me no harm, Its roots in the earth, its branches a charm. It’s the silence that calls, the peace that enshrines, Where the heart beats again, in harmony’s lines. -
-
-
-
Przez beta_b · Opublikowano
Przywiązanie wymaga terapii a najlepiej prądem stałym Jest wtedy szansa że się poparzą nerwy zatrzyma serce i stracę pamięć przestanę odczuwać lęki tęsknotę Wariuję za Tobą może skurcze mięśni odwócą uwagę Kto ma rację co lepsze gdy ubezwłasnowolnienie przestaje śmieszyć Nie będę krzyczeć w kaftanie bezpieczeństwa to bez sensu we własnym intresie a nawet wbrew niemu Przecież chodzi o moje dobro skoro kocham za mocno
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się