Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

"Woda spływa ku temu, co wilgotne;
ogień skłania się ku temu, co wysuszone"

                            Richard Wilhelm
                            fr.interp. I-Cingu
                       Heksagram I "Twórczość"

 

 

Ekscytują cię sprzeczności.

Siwy dym, neony, wiatr.

Wkładasz ręce do kieszeni,

gwiżdżesz, patrzysz, idziesz.

Nudzi cię niebo.

 

Lgniesz do ognia (światło! ciepło!)

ale gdy płoniesz - płaczesz, modlisz się o deszcz.

I znów jest dobrze, do czasu otchłani.

 

 

Nudzi cię niebo.

 

 

Nudzi cię niebo?


 

Edytowane przez iwonaroma (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Odnośnie cytatu:

 

Woda spływa ku wilgoci,

woda w wodzie tonie;

jednak to, co nasycone,

więcej już nie wchłonie.

 

Wiersz bardzo metafizyczny w wymowie.

Zestawienie nieba i nudy to wręcz zderzenie.

Zamieniłabym jednak słowo "rajcuje" na coś poważniejszego.

Usunęłabym również znak zapytania z końca wiersza i powtórzyła stwierdzenie.

 

Pozdrawiam :)

Edytowane przez WarszawiAnka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Ładne nawiązanie do cytatu :)

Faktycznie, "rajcują" wymienię, może na "ekscytują"? Wprawdzie wydłuża wers, ale chyba lepiej.

Co do usunięcia pytajnika, to usunę, a potem znów zapytam :) . Kto przeszedł ogień i wydobył się z otchłani tak bardzo kardynalnie nie stwierdza o nudności nieba :). 

Pozdrowienia i dziękuję

 

 

dzięki Waldemarze :) dobrego dnia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @leo Dobry tekst i w dodatku bardzo interesujące zdjęcie, a to dużo jest :)
    • cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...